تأثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر انعطاف‌پذيري روان‌شناختي، رشد پس از آسيب و كيفيت زندگي در بيماران مبتلابه سرطان پستان

مقدمه: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر رشد پس از آسيب و كيفيت زندگي در بيماران مبتلابه سرطان پستان انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع آزمايشي با پيش آزمونپس آزمونپيگيري همراه با گروه كنترل مي‌باشد. جامعه آماري شامل كليه بيماران مبتلابه سرطان پستان مراجعه‌كننده به بيمارستان‌هاي استان البرز در تابستان 1397 است و نمونه اين پژوهش 30 نفر از بيماراني بود كه واجد ملاك‌هاي ورود به پژوهش بودند و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. سپس پروتكل درمان مبتني بر پذيرش و تعهد طي 10 جلسه روي گروه آزمايش اجرا شد و گروه كنترل هيچ‌گونه مداخله‌اي دريافت نكرد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس اندازه‌گيري با نرم‌افزار SPSS استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد بين دو گروه آزمايش و كنترل در انعطاف‌پذيري روان‌شناختي، رشد پس از آسيب و كيفيت زندگي تفاوت معناداري وجود دارد (05/0p lt;). نتيجه‌گيري: درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر افزايش رشد پس از آسيب و كيفيت زندگي مؤثر است و متخصصان حوزه سلامت مي‌توانند به منظور ارتقاء كيفيت زندگي در بيماران مبتلابه سرطان پستان از آن استفاده كنند.