پيش‌بيني نشانه‌هاي ميل / برانگيختگي جنسي در زنان با سبك‌هاي دلبستگي و تمايزيافتگي خود با ميانجيگري تعارضات زناشويي

زمينه و هدف: اختلال ميل/ برانگيختگي جنسي در زنان متأهل از شايع‌ترين مشكلات جنسي زنان و يك اختلال چندعاملي است. هدف پژوهش حاضر تقش ميانجي تعارضات زناشويي در رابطه بين سبك هاي دلبستگي و تمايزيافتگي خود با نشانه هاي ميل / برانگيختگي جنسي در زنان بود. مواد و روش: مطالعه مقطعي حاضر بر روي 322 نفر از كارمندان و دانشجويان زن متأهل دانشگاه‌هاي شهر تهران بود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل فرم مشخصات جمعيت‌شناختي، شاخص عملكرد جنسي زنان، پرسشنامه سبك دلبستگي بزرگسال كولينز و ريد، پرسشنامه تمايزيافتگي خود و پرسشنامه وضعيت زناشويي بود. تجزيه و تحليل داده‌ها در نرم‌افزارهاي SPSS21 و Amos انجام شد. يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل نشان داد كه علاوه بر ارتباط مثبت و معنادار ميان بين سبك‌ دلبستگي ايمن و نشانه‌هاي ميل/ برانگيختگي و نيز رابطه منفي و معنادار سبك‌‌هاي دلبستگي ناايمن دوسوگرا و اجتنابي با نشانه‌هاي ميل/برانگيختگي جنسي، بين تمايزيافتگي خود و نشانه‌هاي ميل/برانگيختگي جنسي نيز رابطه مستقيم و معناداري مشاهده شد. همچنين بايد افزود كه متغيرهاي پيش‌گفته به‌صورت غيرمستقيم و با نقش ميانجي‌گر تعارضات زناشويي با متغير ملاك رابطه معناداري دارند. نتيجه گيري: پژوهش حاضر نشان داد كه ريشه تعارضات زناشويي در سبك‌هاي دلبستگي و تمايز‌يافتگي خود است كه نقش تجربيات كودكي و ارتباطات فرد با والدين در آن زمان را آشكار مي‌كند. به‌عبارت ديگر، مؤلفه‌هاي روان‌شناختي كه در قالب روابط خانواده اصلي شكل مي‌گيرند، مي‌تواند الگوهاي رفتاري و زناشويي را در خانواده فعلي تحت تأثير قرار دهند.