پترولوژي سنگ هاي آتشفشاني اليگوسن گستره ده ته، جنوب ديهوك، بلوك لوت

گستره مورد مطالعه، در جنوب ده ته، بلوك لوت، دربردارنده گدازه هاي آتشفشاني اليگوسن با تركيب آندزيت، تراكي آندزيت، تراكي داسيت، داسيت و ريوليت است. اين گدازه ها، داراي بافت پورفيريك و پورفيريتيك بوده و فنوكريست آمفيبول فراوان دارند. بيشتر گدازه هاي اليگوسن، روندهاي ماگمايي كالك آلكالن تا كالك آلكالن پتاسيم بالا را نشان مي دهند. در نمودارهاي دوتايي، نمونه هاي گدازه هاي آندزيتي و تراكي آندزيتي در قلمرويي جداي از گدازه هاي تراكي داسيتي، داسيتي و ريوليتي اجتماع يافته اند كه نشان مي دهد تفريق ماگمايي، به‌تنهايي در ژنز اين گدازه ها تاثير نداشته است. در الگوهاي عناصر نادر خاكي و نمودارهاي عنكبوتي، اين گدازه ها غني شدگي عناصر كمياب داراي يون بزرگ و تهي شدگي از عناصر كمياب با شدت ميدان بالا را نشان مي دهند. الگوهاي به هنجار شده از گدازه هاي آندزيتي و تراكي آندزيتي، انطباق قابل توجهي با قلمروي بازالت جزيره اقيانوسي دارند. الگوهاي گدازه هاي اسيدي، قابل مقايسه با الگوهاي پوسته قاره اي بالايي هستند. اين ويژگي هاي ژئوشيميايي، دلالت بر اين دارند، كه گدازه هاي آندزيتي و تراكي آندزيتي، از ذوب بخشي گوشته ليتوسفري منشاء گرفته اند، كه پيش از اين توسط مولفه هاي فرورانش (مذاب و سيالات) غني شده اند. در ژنز گدازه هاي اسيدي نيز ذوب بخشي پوسته قاره اي، نقش مهمي داشته است. بر اساس موقعيت زمين شناسي و داده هاي ژئوشيميايي، به نظر مي رسد كه گدازه هاي آتشفشاني اليگوسن ده ته، در يك پهنه پسابرخورد، در پسامد نازك شدگي ليتوسفر قاره اي، در بلوك لوت تشكيل شده اند. اين فرايندها، شايد پيامد قطعه شدگي ليتوسفر بوده است، كه در يك كمربند كوهزايي پسابرخورد روي داده است.