طراحي و تبيين الگوي نظام پاسخگويي در ‌‌سازمان‌هاي ورزشي (مطالعه موردي: وزارت ورزش وجوانان)

پژوهش حاضر با هدف طراحي و تبيين الگوي نظام پاسخگويي در ‌‌سازمان‌هاي ورزشي انجام گرفت. روش پژوهش، آميخته (كمي و كيفي) و جامعه آماري شامل دو جامعه آماري از اساتيد و خبرگان حوزه ورزش و كليه مديران و كاركنان وزارت ورزش و جوانان بود. در بخش كيفي از 25 نفر از اساتيد و خبرگان حوزه ورزش به صورت هدفمند نظرخواهي شد. در بخش كمي نيز 211 نفر از مديران و كاركنان وزارت ورزش و جوانان به روش نمونه‌گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب گرديدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود كه با استفاده از آزمون تحليل عاملي اكتشافي تاييد گرديد و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ 0.96 محاسبه شد. در بخش كيفي، 8 عامل اداري، مالي‌،‌ عملكردي‌، اخلاقي‌،‌ اجتماعي‌،‌ قانوني، دموكراتيك و رسانه‌اي به عنوان عوامل پاسخگويي در سازمان‌هاي ورزشي شناسايي شدند. در بخش كمي نيز نتايج نشان داد كه پاسخگويي عملكردي در مقايسه با ساير متغيرهاي بررسي شده، بيشترين ميزان اثرگذاري را بر نظام پاسخگويي سازماني داشت (0.49) و پس از آن، به ترتيب عامل پاسخگويي قانوني با (0.42)، پاسخگويي اداري با (0.36)، پاسخگويي فناوري و رسانه‌اي‌ با (0.35)، پاسخگويي مالي با (0.27)، پاسخگويي اخلاقي با (0.20) و پاسخگويي اجتماعي با (0.11) در رتبه‌هاي بعدي متغيرهاي اثرگذار بر پاسخگويي سازماني قرار داشتند. همچنين، پاسخگويي دموكراتيكي داراي اثر (0.268) بود كه اثر آن تاييد نشد. پيشنهاد مي‌شود كه مديران وزارت ورزش و جوانان به عنوان سياست‌گذاران حوزه ورزش و جوانان كشور، جهت افزايش اثربخشي اين سازمان از الگوي پيشنهادي پژوهش حاضر استفاده نمايند.