فناوري هاي نوين و مديريت سيستم هاي پرورش در آبزي پروري ميگو

در سال‌هاي اخير صنعت پرورش ميگو يكي از بخش‌هاي مؤثر در توليد غذا بوده و از چندين دهه گذشته به سرعت به يك صنعت پويا و رو به رشد تبديل شده است. كاهش ذخاير ميگوها و ماهياني كه به طوري تجاري صيد و بهره برداري مي‌شوند از يك سو و رشد روز افزون جمعيت از سوي ديگر، سبب افزايش تقاضا به منابع پروتئيني دريايي شده است. در چنين شرايطي بالا بردن بازده توليدات آبزي پروري، يكي از اهداف مهم صنعت آبزي‌پروري است. با استفاده از فناوري هاي نوين بدست آمده تا سال 2019 ميلادي، امروزه مي‌توان تراكم و ميزان توليد را در واحدهاي توليدي افزايش داد. از جمله ي اين فناوري‌ها، اجراي سيستم‌هاي مداربسته‌ي آبزي پروري نوين و سيستم بيوفلاك (توده زيستي) مي‌باشند كه در سراسر دنيا در حال رشد و توسعه است. بنابراين ارائه راهكارهاي مفيد مهندسي آبزيپروري جهت استفاده در صنعت پرورش ميگو و بكارگيري فناوري‌هاي نوين در اين صنعت بسيار حائز اهميت مي‌باشد. در اين پژوهش سيستم‌هاي مختلف پرورش ميگو در آسيا و پژوهش‌هاي صورت گرفته در زمينه استفاده از سيستم‌هاي بيوفلاك و چرخشي مورد بررسي قرار گرفتند. همچنين در اين مطالعه به بررسي چالش‌هاي سيستم بيوفلاك و چشم‌اندازهاي پيش روي صنعت ميگو پرداخته شده است.