بررسي ميزان تراكم جمعيت و توسعه در مناطق ساحلي كشور ايران

در اين مطالعه سعي شده است به تفكيك شهرستان‌هاي ساحلي كشور با در نظر گرفتن داده‌‌هاي جمعيتي، ميزان وسعت و خط ساحلي هر يك از اين مناطق، به بررسي تفاوت‌ها و ميزان استفاده از ظرفيت‌هاي موجود ساحلي، پرداخته شود. بدين‌جهت؛ از داده‌هاي سرشماري نفوس و مسكن سال 1395 استفاده شده، همچنين مساحت و خط ساحلي شهرستان‌هاي مجاور سه حوزه‌ي درياي، كاسپين، عمان و خليج‌فارس با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي و آناليز آن‌ها در محيط نرم‌افزار arcMap، محاسبه شده است. با بررسي‌هاي صورت گرفته، ميزان رشد جمعيت در يك دوره ده ساله و استفاده از ظرفيت‌‌هاي خط ساحلي مناطق مورد بررسي مشخص شده است. به‌طوركلي مي‌توان بيان كرد؛ شهرستان‌‌هاي ساحلي واقع در شمال كشور علي‌رغم برخورداري از سواحل كمتر داراي تراكم نسبي به‌مراتب بالاتري هستند، از طرفي در طي ده سال گذشته شهرستان‌‌هاي جنوبي داراي رشد بيشتري بوده‌اند اما كماكان از نظر تراكم ساحلي و تراكم نسبي در سطح پاييني قرار دارند. در اين بين شهرستان ابوموسي و قشم به ترتيب از رشد جمعيتي قابل توجهي به اندازه 93.11 و 41.45 درصدي برخوردار بوده است، البته اين در حالتي است كه از نظر درجه ساحلي نيز اين دو شهرستان به ترتيب با درجه‌ي 0.73 و 0.22 از مناطق ساحلي كشور هستند كه بيشترين ساحل را به نسبت وسعت اشغال كرده، دارند.