مقايسه اثربخشي گروه درماني رفتاري - ارتباطي، معنوي - ديني اسلام‌محور و تلفيقي بر احساسات مثبت زنان داراي تجربه دلزدگي زناشويي

هدف اين پژوهش مقايسه ميزان اثربخشي گروه درماني رفتاري ـ ارتباطي، معنوي ـ ديني اسلام محور و تلفيقي بر احساسات مثبت زنان با تجربه دلزدگي زناشويي بود. پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون ـ پس‌آزمون با گروه كنترل بود. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺁﻣﺎﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ شامل تمام ﺯﻧﺎﻥ متأهل ﻣﺮﺍﺟﻌﻪﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﻪ درمانگاه ها و مراكز مشاوره ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ تبريز بود كه در زمستان و بهار سال 97 ـ 6 به منظور ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ كمكهاي ﺗﺨﺼﺼﻲ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻲ و ﺯﻧﺎﺷﻮﻳﻲ به اين مراكز مراجعه كرده بودند. دربارۀ انتخاب نمونه تحقيق، لازم به ذكر است كه از ميان افراد واجد شرايط بعد از اجراي پرسشنامه دلزدگي زناشويي در مرحله غربالگري اوليه، 48 نفر از زناني كه در اين پرسشنامه نمره هايي ببيشتر از ميانگين به دست آوردند به شيوه نمونه گيري غيرتصادفي هدفمند انتخاب، و ﺑﻪﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﻲ در سه ﮔﺮوه آزﻣﺎﻳﺶ و ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻛﻨﺘﺮل ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﺪﻧﺪ. گروه هاي آزمايشي طي هشت جلسه تحت مداخلات جداگانه اي قرار گرفتند و گروه كنترل در فهرست انتظار قرار گرفت. ابزار اين پژوهش شامل مقياس دلزدگي زناشويي و پرسشنامه احساسات مثبت بود. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از روش تحليل كوواريانس يكراهه استفاده شد. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد بين ميانگين نمره هاي گروه هاي مورد مقايسه در متغير احساسات مثبت در پس آزمون تفاوت معناداري وجود دارد (P 0/05). در مجموع، نتايج نشان داد كه درمان تلفيقي نسبت به درمانهاي رفتاري ـ ارتباطي و معنوي ـ ديني تأثير بيشتري بر احساسات مثبت نسبت به همسر دارد.