اثربخشي كنترل شناختي زبان مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي بر كنترل عواطف زنان با تعارضات زناشويي

وجود تعارض زناشويي به كاهش ميزان بهداشت رواني و به كم شدن ميزان رضايت از زندگي زوجين مي‌انجامد و اين تعارضات ناشي از به كارگيري متفاوت نحوه كلمات و گفتگوهاي ميان زنان و مردان است. لذا اين مطالعه با هدف اثربخشي آموزش كنترل شناختي زبان بر كنترل عاطفه زنان با تعارضات زناشويي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره انجام شد. اين مطالعه نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري شامل تمام زنان با تعارضات زناشويي  مراجعه كننده به مركز مداخله در بحرانهاي خانوادگي، فردي و اجتماعي بهزيستي شهر بيرجند در سه ماهه سوم سال 1394، است. با روش نمونه گيري در دسترس 32 نفر انتخاب شدند و كاملا تصادفي در دو گروه 16 نفر قرار گرفتند. ابزار پژوهش كنترل عواطف توسط ويليامز و چمبلس (1997) بود. اعضاي گروه هاي آزمايش در نه جلسه 60 دقيقه اي آموزشهاي  كنترل شناختي زبان را مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي دريافت كردند. داده ها با استفاده از تحليل كواريانس در سطح معني داري 0.05 تجزيه و تحليل شد. يافته‌هاي تحليل كواريانس چندمتغيره حاكي از اثربخشي آموزش كنترل شناختي زبان مبتني بر آموزه هاي اسلامي بر كاهش ميزان خشم، اضطراب و افسردگي و افزايش عاطفه مثبت است. براساس نتايج اين مطالعه، آموزش كنترل شناختي زبان در جهت فعال سازي گفتار سودمند و بازداري از گناهان زبان مبتني بر آموزه هاي اسلامي مي تواند بر كنترل عواطف مؤثر باشد.