بررسي تغييرات در سبكهاي فرزندپروري ادراك شده در طول چهار نسل متوالي

خانواده مهمترين نهاد اجتماعي در جوامع انساني است و وظيفه جامعه‌پذيري و تربيت نسلهاي آينده را در سالهاي نخستين زندگي كودك بر عهده دارد. اين پژوهش به منظور بررسي تغييرات سبكهاي فرزندپروري ادراك‌شده در طول چهار نسل متوالي (گروه‌هاي سني 12 تا 75 ساله) در شهر يزد انجام شد. طرح اين پژوهش توصيفي از نوع پس‌رويدادي بود. شركت كنندگان در اين پژوهش 381 نفر بودند كه از شش گروه سني انتخاب شدند؛ به‌ترتيب گروه هاي سني 12 ساله (80 نفر)، 15 تا 17 ساله (80 نفر)، 20 تا 25 ساله (80 نفر)، 35 تا 40 ساله (60 نفر)، 45 تا 55 ساله (50 نفر) و 60 ساله به بالا (31 نفر). گروه‌هاي نمونه اول تا چهارم به روش نمونه‌گيري چندمرحله‌اي وگروه‌هاي پنجم و ششم به روش در دسترس انتخاب شدند. شركت كنندگان به پرسشنامه سبكهاي فرزندپروري ادراك‌شده (نقاشيان، 1358) پاسخ دادند. نتايج آزمون خي‌دو نشان داد بين گروه‌هاي سني از نظر سبك فرزندپروري ادراك شده تفاوت وجود دارد. سبك فرزندپروري مقتدر به طور كلي بيشترين درصد فراواني را در كل گروه نمونه داشت. در گروه اول و دوم سبك فرزندپروري مقتدر به ميزان بيشتري نسبت به سبكهاي ديگر ادراك شد. در گروه سوم و چهارم سبك فرزندپروري آسانگير بر ديگر سبكها غلبه داشت و در گروه ششم بيشترين درصد فراواني در سبك فرزندپروري سختگير به دست آمد. به طور كلي مي‌توان نتيجه گرفت با توجه به ادراك گروه هاي سني مختلف، كه به نوعي نمونه اي از نسلهاي تربيت شده متفاوت هستند، تغييراتي در سبكهاي فرزندپروري به وجود آمده كه عمدتاً به سمت غالب‌شدن سبك‌ مقتدر پيش رفته است. يافته ها با توجه به پيشينه هاي نظري و پژوهشي مرتبط مورد بحث قرار گرفته است.