بررسي جايگاه حجاب در حقوق بشر از ديدگاه نظريه جهانشمولي و نسبي گرايي

نگاهي ژرف به آنچه جهان غرب پيرامون عدم تكريم به ديگر اديان در دهه هاي گذشته داشته است و بويژه محدوديتها و موانعي كه در باب حجاب زنان مسلمان اتخاذ كرده است اهميت وافر آشنايي با قوانين حقوق بشري را در اين زمينه دوچندان مي كند. ترديدي نيست كه اين كشورها با تنوير افكار عمومي از طريق رسانه ها سعي در مشروع سازي اين اعمال خلاف حقوق بشري خود دارند. در عصر حاضر رعايت حجاب در برخي كشورها به‌صورت تدوين قوانين، مشروعيت يافته و در مقابل در برخي ديگر از كشورها، سياست دولتها در پيشبرد زوال لزوم رعايت پوشش در اجتماع است و حتي در برخي كشورهاي غربي، سياست منع حجاب و مجازات افراد محجبه مشاهده مي شود كه سعي در گسترش اين سياست و بين المللي كردن آن به عنوان يكي از موازين حقوق بشري دارند. نمونه آشكار اعمال اين گونه سياست ها را مي توان در كشور فرانسه شاهد بود كه با تصويب قانون منع استفاده از علايم مذهبي عملاً منع استفاده از حجاب اسلامي را هدفگذاري كرده است. از اين رو تحقيق حاضر در پي پاسخ به اين پرسش است كه آيا مي توان به بهانه رعايت موازين حقوق بشري ابتدايي ترين حقوق بخشي از جامعه كه همانا پايبندي به پوشش مذهبي شان است را از آنها سلب كرد؟ استفاده از پوشش و بحث حجاب را مي توان از زواياي متعددي در حقوق بشر مورد مطالعه و كنكاش قرار داد، اما اين تحقيق در صدد است اين موضوع را از زاويه دو ديدگاه جهانشمولي و نسبي گرايي بررسي و به تحليل برخي پرونده ها در سطح بين‌الملل بپردازد.