تأثير فراشايستگيِ ادراك شده بر بُروز رفتار شهروند سازماني با در نظر گرفتن نقش ‌خودكارآمدي در شركت ملي نفت ايران

هدف پژوهش حاضر تعيين تأثير فراشايستگي ادراك شده بر بُروز رفتارهاي شهروندي سازماني بود. در اين رابطه نقش ميانجي‌گري خودكارآمدي نيز در نظر گرفته شد. پژوهش حاضر از نظر هدفِ تحقيق، كاربردي و از جنبه شيوه گردآوري داده‌ها از نوع توصيفي (پيمايشي) بوده و جامعه آماري، كاركنان شركت ملي نفت ايران(NIOC)در نظر گرفته شده است. با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده، نمونه 331 نفره انتخاب و داده‌هاي مورد نياز جمع‌آوري شد. محققان براي سنجش فراشايستگي ادراك شده، رفتار شهروندي سازماني و خودكارآمدي به‌ترتيب از پرسشنامه‌هاي استاندارد مِينارد و همكاران (2006)، پادساكوف و همكاران (1990) و شوارزر و جِروساليم (1995) استفاده كردند. ارزيابي مدل مفهومي ارائه شده با روش مدل‌سازي معادلات ساختاري و به‌كمك نرم‌افزارهاي SPSSو AMOS صورت گرفت. يافته‌ها نشان داد ميان ادراك كاركنان از فراشايستگي خود با ميزان مشاركت كاركنان در بُروز رفتار شهروند سازماني ارتباط غيرمستقيم و معكوس وجود داشته و در اين رابطه خودكارآمدي كاركنان، نقش ميانجي را ايفا كرده است.