مسئله تقليل تابع موج كوانتمي توسط ذهن آگاه در پرتو نظريه هاي ذهن-بدن

The Problem of Wave Function Collapse by Conscious Observer in The Light of Mind-Body Theories

هدف از اين نوشتار، ارائه تحليلي فلسفي بر مسئله تقليل تابع موج توسط ذهن، مبتني بر نظريه‌هاي حوزۀ فلسفه ذهن است. با توجه به اين رويكردها درباره رابطۀ ذهن-بدن و ماهيت ذهن، هم در چارچوب دوگانه انگاري مادي_نفساني، و هم ويژگي هاي ذهني نوخاسته و فراپديدارگرايانه، به بررسي معضلات مفهومي اين مسئله پرداخته مي شود. تلقي مادي و سخت افزارانه از ذهن، معضلات مربوط به دستگاههاي اندازه گيري در مكانيك كوانتمي را با خود دارد؛ تلقي نفساني و همچنين ديگر تلقي هاي غيرمادي،علاوه بر معضلات رابطه ذهن بدن، معضل تبيين سازوكار برهمكنش ذهن يا ويژگيهاي ذهني با سيستم مادي مورد مشاهده جهان خارجي را نيز دارند. همچنين با طرح يك آزمايش فكري و نيز تحليل مبتني بر مشابه انگاشتن فرآيند"تقليل تابع موج" و فرآيند"تصميم گيري" در انسان، به مثابه يك راه حل احتمالي،تبعات مفهومي آنها براي مكانيك كوانتمي بررسي مي‌شود. در نهايت، نشان داده مي شود كه هر جنبه از مسئله تقليل تابع موج توسط ذهن، معضلات مفهومي خاص خود را دارد و اين مسئله در ذيل برهمكنش ذهن-ماده همچنان باز خواهد ماند.

The aim of this paper is to provide a philosophical analysis of the problem of the wave function collapse by conscious observer, based on the theories of philosophy of mind. According to the approaches to the mind-body relation, the conceptual problems of this issue are examined both in the context of Cartesian Dualism, as well as emergent and epiphenomenal mental properties. It is concluded that by taking the physical and hardware approach to mind, raised the same conceptual difficulties of apparatuses in Quantum Mechanics, as well as mental and nonphysical approaches have the problem of explaining the mechanism of the interaction between the mind or mental properties and the observed physical system belongs to the external world. Also, by putting forward a thought experiment as well as by further discussions on the similarities between the "wave function collapse" and processes of "making decision" by a conscious observer, their conceptual consequences for quantum mechanics are examined. Finally, it is shown that each aspect of the problem has its own conceptual difficulties, and this issue will remain open under the mind-matter problem.