بررسي عوامل موثر بر رشد سرمايه ‏گذاري بخش خصوصي در ايران

دست يابي به توسعه پايدار مهم ترين هدف اقتصادي يك كشور است كه از طريق رشد و هماهنگي بين بخش هاي مختلف اقتصادي حاصل مي‌گردد. در چند دهه اخير عدم اثرگذاري بخش خصوصي يك مانع جدي در مقابل اين مهم بوده است. در اين مطالعه سعي بر آن است كه عوامل موثر بر سرمايه‏گذاري بخش خصوصي شناسايي شده و تعيين گردد كه در هر مقطعي از زمان كدام متغير (يا متغيرها) عامل تاثيرگذاري بر رشد سرمايه‏گذاري بخش خصوصي بوده است. به منظور تعيين عوامل موثر بر رشد سرمايه‏گذاري بخش خصوصي از مدل ميانگين گيري پويا (DMA) كه از خانواده‏ مدل هاي پارامترهاي متغير در طول زمان (TVP) به حساب مي آيد و در هر مقطع زماني بهترين مدل تعيين كننده سرمايه‏گذاري بخش خصوصي را ارئه مي دهد؛ استفاده شده است. براي اين منظور تعداد 8 متغير در اين مطالعه از داده‌هاي فصلي سال‌هاي 1380 تا 1397 سري زماني بانك مركزي در ايران استفاده شده است. نتايج حاكي از آن است كه احتمال ورود متغيرهاي نرخ ارز، توليد ناخالص داخلي، مخارج دولت و تورم در سطح بالا و احتمال ورود متغيرهاي نقدينگي و تسهيلات بانكي در سطح متوسط و احتمال ورود متغيرهاي نرخ بهره و فضاي كسب و كار در سطح پايين قرار دارد.