پيش‌بيني احتمال وقوع بحران‌هاي بانكي سيستماتيك در كشورهاي منتخب در حال توسعه (رويكردي از مدل لاجيت چندگانه)

هدف مقاله حاضر پيش‌بيني احتمال وقوع بحران‌هاي بانكي سيستماتيك در كشورهاي منتخب در حال توسعه است، تا بدين وسيله سياست‌گذاران اقتصادي كشورها توان بررسي و مقابله با اين بحران را پيدا كرده و احتمال وقوع آن را كاهش دهند. بدين منظور 37 كشور در حال توسعه انتخاب و با استفاده از مدل لاجيت دوگانه و چندگانه به برآورد احتمال وقوع بحران بانكي براي كشورهاي منتخب طي سال‌هاي 2018-1994 پرداخته شد. نتايج حاصل از برآوردها حاكي از آن بود كه در مدل لاجيت چندگانه نسبت به لاجيت دوگانه، درصد دوره‌هاي بحراني پيش‌بيني شده صحيح بيشتر است و مدل لاجيت چندگانه مناسبت‌تر مي‌باشد. نتايج حاصل از مدل لاجيت چندگانه حاكي از اثر مثبت متغيرهاي نرخ تورم، نرخ بهره واقعي و روابط تجاري  و اثر منفي متغيرهاي نرخ رشد اقتصادي، توليد سرانه و جريان سرمايه و نسبت اعتبارات بانك‌ها به بخش خصوصي به توليد بر احتمال وقوع بحران بانكي در كشورهاي مورد بررسي مي‌باشد. از طرفي نسبت پول گسترده به ذخاير، پيش بيني كننده خوبي براي احتمال وقوع بحران بانكي در كشورهاي مورد بررسي نبوده است.