بررسي فقهي و حقوقي عدالت به عنوان مبناي حقوق نسل‌هاي آينده

برخي تصميم‌گيري‌ها و عملكردهاي نسل حاضر همچون استفاده بي‌رويه از منابع طبيعي و نيز آلوده‌سازي و تخريب گسترده محيط‌زيست، موجب پديدارشدن آثار و پيامدهاي بعضاً ناگوار و مخاطره‌آفرين شده است كه نه‌تنها دامن‌گير نسل فعلي شده كه پيامدهاي آن به نسل‌هاي بعدي نيز سرايت مي‌كند؛ به‌گونه‌اي كه مي‌توان به‌روشني پيش‌بيني كرد كه حيات و زندگي آيندگان با چالش اساسي مواجه خواهد شد. اين مسئله ضمن اينكه هشداري براي نسل فعلي است، ضرورت توجه به حقوق نسل‌هاي آينده و حفظ و حراست از آن را دوچندان كرده است. علاوه بر اين، سؤالاتي نيز در اين باره مطرح شده، از جمله اينكه اصولاً شناسايي حقوق براي نسل‌هاي آينده با چه مبنايي قابل توجيه است. در پاسخ به اين پرسش به‌نظر مي‌رسد كه از جمله مباني قابل طرح براي حقوق نسل‌هاي آينده، مي‌توان به «عدالت» اشاره كرد و با استناد به آن از منظر فقهي و حقوقي به اثبات حقوق براي نسل‌هاي آينده پرداخت. براي ارزيابي اين فرضيه، علاوه بر مفاهيم اصلي، عدالت تكويني و تشريعي و نيز عدالت بين‌نسلي، به مثابه مبناي حقوق نسل‌هاي آينده از منظر فقهي و حقوقي مورد تحليل و بررسي قرار خواهد گرفت.