سبك زندگي اسلامي و غربي؛ مباني و رويكردها

سبك زندگي، از مباحث مهم در علوم جامعه‌شناسي، علوم تربيتي، علوم اخلاقي و علوم اقتصادي است. مفهوم سبك زندگي را براي تبيين رفتارهاي فرهنگي - اجتماعي به‌كار مي‌برند كه نوعاً نشانگر واقعيت پيچيده رفتارها و حتي نگرش در جامعه است. مراد از سبك زندگي اسلامي، آن نوع از سبك زندگي است كه از آموزه­هاي قرآن و روايات سرچشمه گرفته است. در اين مقاله، پس از اشاره به پيشينۀ پژوهش، سبك زندگي كنوني مسلمانان در مواجهه با غرب فرهنگي مطرح شده، سپس مباني سبك زندگي اسلامي در سه بخشِ «ايماني و گرايشي»، «رفتاري» و «فرهنگي و اجتماعي» ذكر گرديده و پس از آن مباني سبك زندگي غربي در سه قالب «لذت‌گرايي»، «قدرت‌گرايي» و «نفع‌گرايي» معرفي شده است. اين مقاله كه با روش توصيفي - تحليلي مورد بررسي قرار گرفته وبه اين نتيجه رسيده كه قرآن توانسته است از طريق سازماندهي و شكل‌دادن به زندگي روزمره جامعۀ اوليۀ مسلمانان به‌لحاظ مادي و معنوي در تمام ابعاد زندگي وارد شود و قرآن را در يك بازۀ زماني كوتاه به محيط‌هاي فرهنگي - اجتماعي متفاوتي معرفي كند كه جامعيت اين كتاب آسماني به‌گونه‌اي است كه براي سبك زندگي اسلامي انسان معاصر نيز الگو و منبعي اساسي شمرده مي‌شود.