آموزش كارآفريني و تأثير آن بر عملكرد كسب‌وكارهاي زنان روستايي

بهره‌مندي از آموزش، يكي از مهم‌ترين عوامل در توسعه‌ فعاليت‌هاي كارآفريني است. زنان روستايي كارآفرين، از طريق آموزش، توانايي مقابله با موانع و به‌كارگيري روش‌هاي جديد و متناسب با تغييرات تكنولوژي و بازار را پيدا مي‌كنند. اين تحقيق، با هدف كلي تأثير آموزش‌ كارآفريني بر عملكرد فعاليت‌هاي كسب‌وكارهاي زنان روستايي انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق، شامل كليه زنان عضو شركت‌هاي مادرتخصصي حمايت از توسعه فعاليت‌هاي كشاورزي استان فارس بود. پژوهش حاضر با بهره‌گيري از روش پيمايش و روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي با تعداد 269 نفر با استفاده از پرسشنامه انجام شد. نتايج نشان داد كه شركت در كلاس‌هاي آموزشي، تأثير مطلوبي بر انگيزه، مهارت، آگاهي و دانش كارآفريني زنان روستايي داشته است. نتايج تحليل واريانس نشان داد كه بين زنان در سه گروه متفاوت با تعداد دفعات شركت در كلاس‌هاي آموزشي، از نظر توسعه فعاليت كارآفريني، تاب‌آوري فردي، تاب‌آوري كسب‌وكار، روش‌هاي بازاريابي و تأثير شبكه‌هاي اجتماعي مجازي، تفاوت معني‌داري وجود دارد. همچنين، بين زنان در گروه‌هاي متفاوت، از لحاظ ميزان دانش كارآفريني نيز تفاوت‌هاي معناداري از نظر توسعه فعاليت كارآفريني، تاب‌آوري فردي، تاب‌آوري كسب‌وكار، روش‌هاي بازاريابي و تأثير شبكه‌هاي اجتماعي مجازي وجود دارد. در نهايت به منظور ارتقاي كارآفريني زنان روستايي، پيشنهادهايي ارائه گرديده است.