ارزيابي مشخصه‌هاي شخصيتي كارآفريني دانشجويان (مورد مطالعه دانشگاه علم و صنعت ايران)

بررسي‌ها نشان مي‌دهند كه كارآفريني، اگرچه متأثر از پاره‌اي خصلت‌هاي رفتاري فردي مي‌باشد، با اين وجود امري آموزش‌دادني است و مي‌توان با راهكارهاي مناسب آن را توسعه بخشيد. هدف اصلي اين تحقيق، بررسي و مقايسه خصيصه‌هاي كارآفريني دانشجويان دانشگاه علم و صنعت ايران و مقايسه دانشكده‌هاي مختلف اين دانشگاه از لحاظ دارا بودن اين خصيصه‌ها مي‌باشد. ابزار تحقيق، پرسش‌نامه مي‌باشد. اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، تحقيقي توصيفي-پيمايشي است. نتايج نشان مي‌دهد دانشجويان اين دانشگاه به طور ميانگين، امتياز كارآفريني بالايي ندارند ولي 7 درصد از دانشجويان اين ويژگي‌ها را دارند و بيش از 49 درصد از دانشجويان نيز در شرايط نسبتاً خوبي قرار دارند. نتايج تحقيق بيانگر اين است كه ويژگي‌هاي توفيق‌طلبي و ريسك‌پذيري در بين دانشجويان دانشگاه علم و صنعت ايران، امتياز بيشتر و خصيصه‌هاي عزم و اراده، خلاقيت و استقلال‌طلبي در رده‌هاي بعد قرار دارند. ميانگين كارآفريني دانشجويان به جز در دانشكده راه‌آهن كه از ساير دانشكده‌ها وضعيت مطلوب‌تري دارد، در ساير دانشكده‌ها تفاوت معني‌داري با هم ندارد. ابزار‌هاي كارآفريني هر دو نتيجه يكساني در خصوص كارآفريني دانشجويان دانشگاه علم و صنعت ايران داشت و ميزان هم‌پوشاني نتايج آن‌ها تقريباً حدود 90 درصد بود.