اپيدميولوژي حوادث ترافيكي منجر به مرگ در موتور‌سواران ايراني در سال 1396

اهداف: حوادث ترافيكي مرتبط با موتورسيكلت مشكل بزرگي در سلامت عمومي و يكي از علل مهم ناتواني و مرگ‌ومير در ايران است. اين مطالعه با هدف بررسي اپيدميولوژي حوادث ترافيكي منجر به مرگ در موتور‌سواران ايراني در سال ۱۳۹۶ انجام شد. ابزار و روش ‌ها: اين مطالعه مقطعي با استفاده از داده‌ هاي موجود سازمان پزشكي قانوني در جمعيت موتورسواران ايران كه در سال ۱۳۹۶ دچار حوادث ترافيكي شده و جان خود را از دست داده بودند، انجام شد. داده‌ها با استفاده از چك‌ليست جمع‌آوري و در قالب نرم‌افزارهاي SPSS ۲۵ و GraphPad Prism ۸ با بهره‌گيري از آزمون‌هاي آماري آناليز واريانس يك‌طرفه و T مستقل تجزيه و تحليل شد. يافته‌ ها: در طول سال ۱۳۹۶، ۳۸۶۲ نفر به‌علت تصادفات موتورسيكلت فوت نمودند كه ۳۷۰۴ نفر (۹۵/۹%) مرد و ۱۵۸ نفر (۴/۱%) زن بودند. بيشترين ميزان مرگ‌ومير در گروه سني ۲۴۱۸ سال با ۱۰۷۱ مورد (۲۷/۸%) مشاهده شد. اكثر قربانيان در بيمارستان (۵۲/۷%) و به‌علت ضربه به سر (۵۳/۶%) فوت نمودند. ميزان مرگ‌ومير در افراد با تحصيلات ديپلم و كمتر (۹۲/۴%) و داراي شغل آزاد (۳۹/۷%) بيشتر بود. مكانيزم اصلي تصادفات موتورسيكلت برخورد با وسايل نقليه در حال حركت (۷۹/۵%) بود. از ميان افراد فوت شده ۷۸/۴% را رانندگان و ۲۰/۳% را ترك‌نشينان تشكيل مي ‌دادند. همچنين اكثر تصادفات (۴۸%) در جاده‌هاي برون‌شهري اتفاق افتاده بود. نتيجه ‌گيري: ميزان مرگ‌ومير ناشي از تصادفات موتورسيكلت در ايران در جاده‌هاي برون‌شهري و گروه‌هاي سني جوان زياد و ضربه به سر علت فوت اكثر متوفيان است.