اثربخشي اميددرماني با رويكرد اسلامي در مقايسه با اميددرماني كلاسيك بر شادكامي و كيفيت زندگي بيماران عروق كرونر قلبي

سابقه و هدف: در بيماري عروق كرونر قلب كاهش شادماني و كيفيت زندگي رايج است. پژوهش‌هايي اثربخشي برنامۀ اميددرماني كلاسيك را در افزايش شادماني و كيفيت زندگي بيماران مزمن نشان داده است. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي اميددرماني با رويكرد اسلامي در مقايسه با اميددرماني كلاسيك بر افزايش شادكامي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به عروق كرونر قلب بوده است. روش كار: در اين پژوهش كه از نوع نيمه‌آزمايشي با پيش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه گواه است، تعداد 60 نفر از بيماران مبتلا به عروق كرونر قلب يكي از بيمارستان‌هاي شهرستان قم براي نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسش‌نامه‌هاي اميد، شادكامي و كيفيت زندگي (36-SF) بود. پس از جمع‌آوري داده‌هاي پيش‌آزمون، شركت‌كنندگان در سه گروه همتاي 20 نفري تقسيم شدند و جلسات مداخله در هشت جلسۀ 90 دقيقه‌اي اجرا شد. گروه آزمايشي اصلي، اميددرماني با رويكرد اسلامي، گروه آزمايشي دوم، اميددرماني كلاسيك و گروه كنترل، بستۀ مقابله با استرس دريافت كردند. پس از آن پس‌آزمون در تمامي گروه‌ها اجرا شد و داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي لوين، كولموگروفاسميرنوف و كوواريانس تجزيه و تحليل شد. در اين پژوهش همۀ موارد اخلاقي رعايت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه اميددرماني اسلامي و كلاسيك به‌صورت معناداري موجب افزايش اميد، كيفيت زندگي و شادكامي در افراد مبتلا به بيماري كرونر قلبي ‌شده است. همچنين روش اميددرماني اسلامي در افزايش كيفيت زندگي و شادكامي بيماران مبتلا به كرونر قلبي، مؤثرتر از اميددرماني كلاسيك است. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌ها، بهره‌گيري از اميددرماني اسلامي در بيماران مبتلا به عروق كرونر قلبي توصيه مي‌شود. همچنين، پيشنهاد مي‌شود در پژوهش‌هاي آينده برنامۀ اميددرماني اسلامي در بيماري‌هاي مزمن ديگر نيز اجرا و اثربخشي آن ارزيابي شود.