ارزيابي قابليت هضم كلسيم و فسفر در نمونه‌هاي دي‌كلسيم فسفات توليد ايران در جوجه‌هاي گوشتي نر به دو روش ايلئومي و در كل دستگاه گوارش

زمينۀ مطالعه: فسفر، يك ماده مغذي براي طيور است. دريافت بيش از حد فسفر توسط دام ها و دفع فسفر اضافي، باعث آلودگي محيط زيست مي شود.  هدف:تعيين قابليت هضم ايلئومي و كل دستگاه گوارش (ابقاء) براي فسفر و كلسيم در دي‌كلسيم‌فسفات‌ هاي توليد داخل در جوجه هاي گوشتي. روش‌كار: تعداد720 قطعه جوجه گوشتي نر يك روزه سويه راس 308 به طور تصادفي به 8 تيمار (هر تيمار شامل 6 تكرار 15 قطعه اي) اختصاص يافت. در تيمار شاهد از اسيدفسفريك و در هر يك از 7 تيمار ديگر از نمونه هاي دي كلسيم فسفات (نمونه هاي A تا G) به عنوان منبع فسفر در جيره استفاده شد. از اكسيد كُروم به عنوان نشانگر در جيره هاي آزمايشي استفاده شد. در روز 21، پس از جمع آوري مدفوع پرنده ها، تمام پرنده ها به روش جابجايي گردن كشتار و محتويات يك سوم انتهايي ايلئوم جمع آوري و پس از خشك كردن، براي تعيين ميزان اكسيد كُروم، فسفر و كلسيم به آزمايشگاه ارسال گرديد. درصد قابليت هضم فسفر و كلسيم براي هر نمونه به طور جداگانه محاسبه شد. نتايج:اثر نوع دي‌كلسيم‌فسفات در خوراك بر قابليت هضم ايلئومي و كل دستگاه گوارش براي كلسيم و فسفر معني دار بود (0.001 p). كمترين قابليت هضم ايلئومي فسفر به نمونه هاي  Eو F و بالاترين مقدار به نمونه A. اختصاص داشت. قابليت هضم ايلئومي فسفر در تيمار شاهد 69.8 درصد بود. ميزان قابليت هضم فسفر در كل دستگاه گوارش براي جيره شاهد معادل  53.4 درصد بود. كمترين ميزان قابليت هضم فسفر در كل دستگاه گوارش به ترتيب در تيمارهاي E و F و بالاترين قابليت هضم فسفر در كل دستگاه گوارش در تيمار A با 47.9 درصد (3.4 گرم در كيلوگرم) مشاهده شد. نتيجه‌گيري نهايي:براي ارزيابي منابع فسفر در جوجه هاي گوشتي، روش قابليت هضم ايلئومي از دقت بالاتري برخوردار است. براساس نتايج حاصل، نمونه A داراي بالاترين و نمونه هاي E و F داراي پائين ترين ارزش بيولوژيك بودند.