مطالعه اثر مكمل روي آلي بر متابوليسم گلوكز و شاخصه‌هاي مقاومت به انسولين در اوايل دوره شيرواري ميش

زمينۀ مطالعه: كاهش حساسيت انسوليني و ليپوليز گسترده در حوالي زايمان از جمله علل معمول وقوع بيماري‎هاي متابوليكي مرتبط با متابوليسم انرژي در ميش مي‌باشند. هدف: تحقيق حاضر با هدف مطالعه اثر روي آلي بر متابوليسم گلوكز و شاخصه‌هاي مقاومت به انسولين در ميش‌هاي اوايل دوره شيرواري طراحي شد. روش‌كار: 18 راس ميش نژاد قزل براساس ميزان روي آلي دريافتي به سه گروه؛ CTR (جيره پايه بدون افزودني روي)، LZn (جيره پايه بعلاوه روي به ميزان 30 ميلي گرم به ازاي ماده خشك خوراك) و HZn (جيره پايه بعلاوه روي به ميزان 300 ميلي‌گرم به ازاي ماده خشك خوراك) تقسيم بندي شدند. نتايج: نتايج مطالعه حاضر تفاوت معني‌داري بين گروه هاي مورد مطالعه در مقادير گلوكز، اسيدهاي چرب غيراستريفيه، بتاهيدروكسي بوتيرات، كلسترول و تري گليسريد و نيز عيار انسولين خون ميش ها نشان نداد. همچنين اثر روي بر نسبت انسولين به گلوكز در بين گروه هاي آزمايشي غير معني دار بود (0.05 p ). تجويز زينكمتيونين به صورت خوراكي افزايش معني داري (0.001 p ) در غلظت روي سرم خون ميش هاي دريافت كننده مكمل ايجاد نمود. مساحت سطح زير منحني (AUC60, AUC120) براي گروه كنترل و LZn بيشترين و براي گروه HZn كمترين مقادير را نشان داد (0.05 p ). نرخ پاكسازي گلوكز در ميش‌هاي دريافت كننده مكمل زينكمتيونين نسبت به گروه كنترل بيشتر بود. زمان لازم براي رسيدن غلظت گلوكز به نصف در ميش هاي دريافت كننده روي به طور معني داري كمتر از گروه كنترل بود (0.001 p ) كه نشان دهنده حالت بهبودي حساسيت به انسولين و وضعيت متابوليسم گلوكز است. نتيجه‌گيري نهايي: يافته هاي تحقيق حاضر نشان مي‌دهند كه مكمل غذايي زينكمتيونين در بهبود بالانس منفي انرژي و جلوگيري از مقاومت به انسولين در ميش هاي شيروار پس از زايش مؤثر بوده و اين احتمال وجود دارد كه پاسخ به انسولين در ميش ها در كنار استفاده از مكمل هاي حاوي روي بهبود پيدا كند.