ادلة صدرالمتألهين‌ بر تشكيك با تقرير استاد فياضي

The Arguments of Sadr al-Muta'allihin for Equivocality based on the Interpretation of Ayatollah Fayyazi

صدرالمتألهين‌ به‌عنوان مبدع مسئلۀ سرنوشت‌ساز و پركاربرد تشكيك در فلسفۀ اسلامي شناخته مي‌شود. او با ابتكار مثال‌زدني تشكيك را بر پايه اصالت وجود بنا نهاد. امروزه در بين مفسران، تفاسير متعددي از تشكيك صدرايي وجود دارد. در ميان اين تفاسير، تفسير استاد فياضي مقارنت ويژه‌اي با وحدت شخصي وجود يافته است. در تفسير مدعايي ايشان تشكيك به معناي موجوديت همه موجودات به عين وجود واجب‌تعالي است. در حقيقت يك وجود بسيط و بحت اطلاقي، بيشتر محقق نيست و كثرات علي‌رغم موجود بودن، وجودي غير از وجود حق‌تعالي ندارند و به عين وجود او موجود هستند. به‌نظر استاد فياضي اين نظريه، باور نهايي صدرالمتألهين در اين زمينه است. ايشان همچنين عباراتي از صدرا كه به‌منزلۀ دليل براي اثبات اين تشكيك است را براي اثبات تفسير مدعايي خود ارائه مي‌دهند. در اين عبارات صدرالمتألهين درصدد اثبات موجوديت همه وجودات به ‌وجود خداوند و يا به بيان ديگر، وجود بودن وجود خداوند براي همه موجودات است. در اين مقاله به روش توصيفي ـ تحليلي به بررسي اين ادله خواهيم پرداخت.

Sadr al-Muta'allihin is known as the innovator of the fateful and highly useful issue of equivocality in Islamic philosophy. He creatively created equivocality based on the fundamental reality of existence. There are several interpretations among today's philosophers regarding Sadr al-Muta'allihin's theory of equivocality. Among these interpretations, the interpretation of Ayatollah Fayyazi has special connection with the issue of Oneness of Existence. In his interpretation, equivocality means the existence of all beings by the existence of the most high Necessary existent. In fact, there is only One absolute existence, and multiplicities, in spite of their existence, have no existence other than the existence of the Almighty, and they all exist because of his existence. According to Ayatollah Fayyazi, this theory is the final belief of Sadr al-Muta'allihin this issue. He also provides of expressions from Sadr al-Muta'allihin the reason for proving this equivocality to prove his interpretation. In these expressions, Sadr al-Muta'allihin seeks to prove the existence of all beings in the existence of God, or in other words, the existence of God for all beings.