بررسي كارايي محلول كلرهگزيدين در كاهش كلونيزاسيون باكتريايي دهان و حلق بيماران بستري در بخش‌هاي مراقبت ويژه

زمينه و هدف: عفونت يك مشكل اساسي در بخش‌هاي مراقبت ويژه است. امروزه براي كاهش كلونيزاسيون دهان از محلول كلرهگزيدين استفاده مي‌شود. هدف اين مطالعه بررسي كارايي محلول كلرهگزيدين در كاهش كلونيزاسيون دهان بيماران بستري در بخش‌هاي ويژه بود. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي (از دي ماه 1397 تا مرداد 1398) بر روي 60 بيمار بستري در بخش‌هاي مراقبت ويژه يكي از بيمارستان‌هاي سمنان كه براساس معيارهاي ورود انتخاب شده بودند انجام شد. كلونيزاسيون دهان بيماران در بدو ورود با كشت از دهان و حلق بررسي شد. پس از 48 ساعت و انجام دهان‌شويه با محلول كلرهگزيدين 2/%0 سه بار در روز، مجددا كلونيزاسيون دهان بررسي شد. پس از جمع‌آوري داده‌ها نتايج مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: بيشتر بيماران مورد مطالعه مرد (80%) با ميانگين سني 15.19 ±45.23 سال بودند. اكثر بيماران از اورژانس به بخش ويژه منتقل شده بودند و داراي لوله تراشه بودند. در زمان ورود به بخش ويژه، 8 بيمار آلوده به ايكولاي و 6 بيمار آلوده به كلبسيلا بودند. يافته‌ها نشان داد كه كلرهگزيدين 0.2% تاثيري در كاهش كلونيزاسيون دهان نداشت. پس از 48 ساعت بستري در بخش ويژه ميزان موارد آلودگي به ايكولاي افزايش معناداري داشت (0.01=P) ولي اختلاف معناداري در افزايش موارد آلودگي به كلبسيلا وجود نداشت (0.25=P). نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه كلرهگزيدين 0.2% تاثيري بر ميكروارگانيسم‌هاي دهان ندارد و لازم است براي كاهش كلونيزاسيون دهان حركات مكانيكي و مسواك‌زدن نيز مورد توجه قرار گيرند. بيشتر بيماران در اورژانس آلوده به ميكروارگانيسم‌هاي بيماري‌زا بودند. بنابراين راهبردهاي مناسب براي كاهش آلودگي در بخش‌هاي اورژانس لازم است.