عنوان مقاله :
جداسازي و تخليص آلبومين از پلاسماي انساني با رويكردهاي مستقيم و تلفيقي كروماتوگرافي تعويض يوني و مقايسه كيفيت فرآوردههاي نهايي
پديد آورندگان :
باقري ، مريم موسسه عالي آموزشي و پژوهشي طب انتقال خون - مركز تحقيقات انتقال خون - گروه بيوتكنولوژي پزشكي , خرسند محمدپور ، هاشم موسسه عالي آموزشي و پژوهشي طب انتقال خون - مركز تحقيقات انتقال خون - گروه بيوتكنولوژي پزشكي , موسوي حسيني ، كامران موسسه عالي آموزشي و پژوهشي طب انتقال خون - مركز تحقيقات انتقال خون - گروه بيوتكنولوژي پزشكي
كليدواژه :
آلبومين , كروماتوگرافي تعويض يوني , پلاسما.
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: با توجه به نقشهاي متعدد آلبومين در بدن، تزريق فرآورده دارويي آن بهعنوان يكي از راهكارهاي درماني يا مديريتي در شرايطي نظير خونريزيهاي شديد، سوختگيها، نارساييهاي كبدي و بيماريهاي هموليتيك نوزادان در دستور كار پزشكان قرار ميگيرد. با در نظر گرفتن اين موضوع كه آلبومين، فراوانترين پروتيين پلاسما محسوب ميشود، طراحي يك روش مناسب براي تخليص آن از اهميت ويژهاي برخوردار است. مطالعه پيش رو، به بررسي دو روش مستقيم و تلفيقي كروماتوگرافي تعويض يوني در تخليص آلبومين از پلاسماي انساني و مقايسه كيفيت فرآوردههاي نهايي حاصل شده به هر دو روش ميپردازد. روش بررسي: اين مطالعه از بهمن 1397 تا مهر 1398 در مركز تحقيقات سازمان انتقال خون ايران انجام پذيرفت. در اين پژوهش، 10 كيسه حاوي پلاسماي انساني بهصورت تصادفي گردآوري و براي تخليص پروتيين آلبومين با روشهاي مستقيم و تلفيقي كروماتوگرافي تبادل يوني بهكار گرفته شد و خلوص فرآوردههاي نهايي، به واسطه انجام تستهاي الكتروفورز استات سلولز و SDS-PAGE مقايسه گرديد. نمونه حاصل از روش تلفيقي، پاستوريزه شد و به منظور بررسي تجمعات پليمري، آناليز HPLC برروي آن انجام گرفت. يافتهها: فرآورده نهايي حاصل شده با روش تلفيقي كروماتوگرافي تعويض يوني برخلاف روش مستقيم از خلوص مناسبي برخوردار بود با ميانگين حدود 95% و ميزان پليمر موجود در آن نيز توسط آناليز HPLC كمتر از 5% برآورد گرديد (P 0.05). نتيجهگيري: به واسطه رقيق نمودن پلاسما و متعاقبا كاهش قدرت يوني، ميتوان تنها با بهرهگيري از دو مرحله كروماتوگرافي تعويض يوني، آلبومين را با درجه خلوص مناسب از پلاسماي انساني جداسازي نمود.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران