بررسي آزمايشگاهي اثر ضدميكروبي عصاره آبي الكلي برگ بارهنگ (Plantago Major) با و بدون افزودن نانوذرات اكسيدروي بر استرپتوكوك موتانس

مقدمه: مقاومت باكتري هاي بيماريزاي دهان نسبت به دهانشويه كلرهگزيدين در حال افزايش است و محققين به دنبال دهانشويه گياهي جايگزين مناسب براي كلرهگزيدين مي باشند. هدف اين مطالعه بررسي اثر ضدميكروبي عصاره آبي الكلي برگ بارهنگ (Plantago major، سويه بومي خراسان( حاوي نانو ذرات اكسيدروي و بدون آن بر استرپتوكوك موتانس بود. مواد و روش ها: اين مطالعه به صورت آزمايشگاهي انجام شده است. نمونه ها در دوگروه عصاره آبي الكلي برگ بارهنگ حاوي نانو ذرات اكسيدروي و بدون آن مورد آزمايش قرار گرفتند. براي تعيين MBC از روش Agar diffusion و براي تعيين MIC از روش Broth Dilution استفاده شد. از غلظت ppm 500 نانو ذرات اكسيد روي با قطر 0.4 نانومتر به صورت ثابت در تمامي مراحل آزمايش استفاده گرديد. در اين بررسي از باكتري استرپتوكوكوس موتانس سويه استاندارد ATCC 25175، كنترل مثبت از كلرهگزيدين (0.2 درصد) و كنترل منفي آب مقطر استفاده شد. يافته ها:عصاره آبي الكلي برگ بارهنگ حاوي ذرات نانو اكسيدروي در غلظت mg/ml 1.56، ميانگين قطر هاله عدم رشد (1±15)ميلي متر را نشان داد. در حاليكه با عصاره آبي الكلي برگ بارهنگ به تنهايي در همان غلظت، ميانگين قطر هاله عدم رشد (0.57±7.67) ميلي متر مشاهده گرديد. آزمون آماري تي تفاوت معني داري را بين دو گروه مورد مطالعه نشان داد (0.001 p ). نتيجه گيري:در اين مطالعه اثر ضدميكروبي عصاره برگ بارهنگ با و بدون تركيب با نانو اكسيدروي، بخوبي مشخص شده است. نكته مهم اين بررسي، موثر بودن غلظت پايين اين گياه در از بين بردن باكتري استرپتوكوكوس موتانس بود.