تاثير يك جلسه فعاليت تناوبي شديد بر برخي عوامل ايمني و التهابي در مردان ورزشكار و خطرابتلا به ويروس كرونا

مقدمه: فعاليت ورزشي شديد از عوامل موثر در تغييرات ايمني و التهابي است. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر يك جلسه فعاليت تناوبي شديد بر سطوح سرمي پروتئين واكنشي سي، لوكوسيت ، نوتروفيل، لنفوسيت و مونوسيت ها در ورزشكاران حرفه‌اي بود تا تصميم گيري براي انجام آن در دوران شيوع ويروس كرونا را ميسر سازد. روش بررسي: در اين مطالعه علي مقايسه‌اي 32 مرد ورزشكار (ميانگين سني4/7 ±26/9 سال، قد 5 ±177سانتيمتر، وزن4/ 6 ± 80/7 كيلو‌گرم) به عنوان آزمودني انتخاب شدند. جلسه فعاليت شامل 400 متر دويدن روي نوارگردان، حركت ليفت مرده سه گانه، تعداد 30 حركت بارفيكس، تاب دادن كتل بل 30 كيلوگرمي و پرتاب 20 توپ شني بود. از آزمايش سي بي سي و اتوآنالايزر بيوشيمي براي اندازه‌گيري لوكوسيت ‌ها ، اسيد لاكتيك و سي آر پي استفاده شد. هم‌چنين از آزمون ‌هاي تحليل واريانس با اندازه‌گيري تكراري، فردمن و آزمون ‌هاي تعقيبي بونفروني و ويلكاكسون براي بررسي تغييرات شاخص ‌ها در سه موقعيت قبل فعاليت، بعد فعاليت و بعد اصلاح نتايج با در نظر گرفتن تغييرات حجم پلاسما از طريق نرم‌افزارversion 16 SPSS استفاده شد. نتايج: نتايج افزايش معني‌داري را به ترتيب در شاخص ‌هاي اسيد لاكتيك (0/001 P)، پروتئين واكنشي سي (0/006=P)، لوكوسيت ها (0/001 P)، لنفوسيت ها (0/001=P) و افزايش غير معني‌داري را در مونوسيت ها (0/705=P) و كاهش معني‌داري را در نوتروفيل ‌ها (0/005=P) و حجم پلاسما (0/001 P)، نشان داد. هم‌چنين اصلاح شاخص‌ ها با در نظر گرفتن تغييرات حجم پلاسما، معني‌داري برخي نتايج را از ميان برد. نتيجه‌گيري: يك جلسه فعاليت تناوبي شديد باعث اختلال در پاسخ ‌‌هاي ايمني و التهابي در ورزشكاران مي ‌‌شود. لذا توصيه مي‌شود تا پايان شيوع ويروس كرونا از انجام فعاليت ‌هاي ورزشي شديد خودداري شود و يا در صورت انجام مدت زمان كافي براي برگشت به حالت اوليه در نظر گرفته شود.