شيوع و بروز بيماري مولتيپل‌اسكلروزيس (ام ‌اس) در استان گيلان

مقدمه: هدف از اين مطالعه بررسي شيوع و بروز بيماري ام‌ اس در استان گيلان و مقايسه شيوع استاندارد شده بر حسب سن در اين استان است. روش بررسي: اين پژوهش، يك طرح مقطعي بود كه در سال 1397 در انجمن ام ‌اس استان گيلان بر روي افراد مبتلا به ام ‌اس انجام شد و پرونده 654 افراد مبتلا به ام ‌اس مورد بررسي قرار گرفت. در اين مطالعه روند بيماري ام ‌اس از سال 1387 تا 97 مورد بررسي قرار گرفت و جهت بررسي ميزان بروز تجمعي بيماري موارد جديد براساس تاريخ تشخيص بيماري از آغاز سال 1396 تعريف شد. جمع‌آوري اطلاعات با استفاده از چك ليستي انجام شد كه در زمان ثبت نام در انجمن ام ‌اس استان گيلان توسط مسئول ثبت‌ نام در قالب يك مصاحبه ساختار يافته جمع آوري مي شود. مقايسه ميزان شيوع بين زيرگروه ‌هاي مختلف با استفاده از آزمون هايChi -Square وFisherchr( 39 )s exact انجام شد. توصيف مشخصات زمينه‌ اي با استفاده از شاخص‌ هاي فراواني مطلق و نسبي يا ميانگين و انحراف معيار با استفاده از نرم‌ افزارهاي آماريStata 13 و SPSS version 16 انجام شد. نتايج: نتايج نشان داد كه 71/4 درصد از كل بيماران زن بودند. ميانگين سني بيماران 36/5 سال بود و بيشترين فراواني ام‌اس در گروه سني 4030 سال مشاهده شد. 81 درصد بيماران ام‌ اس ساكن شهر بودند. بيشترين تظاهر اوليه بيماران افراد مبتلا به ام‌ اس به‌ ترتيب بي ‌حسي، مشكلات بينايي، ضعف، نشانگان ديگر و دشواري در راه رفتن گزارش شد. بيشترين شيوع ام ‌اس در شهر لاهيجان و سپس شهرهاي رشت و آستانه اشرفيه بود. نتيجه‌گيري: از مجموع نتايج اين مطالعه اينگونه استنباط مي‌ شود كه بين ميزان شيوع در استان گيلان و ميزان استاندارد شده با تعديل سن بر اساس جمعيت استاندارد سازمان بهداشت جهاني تفاوت چشم گيري وجود ندارد، هر چند كه در اين مطالعه مقايسه تحليلي انجام نشده است.