ميزان استرس ادراك‌شده كاركنان درماني و غيردرماني در مواجهه با همه‌گيري بيماري كوويد ۱۹

اهداف: شيوع ناگهاني كوويد ۱۹ به عنوان يك بيماري مهلك در سراسر جهان باعث ايجاد مشكلات گسترده رواني در كنار مشكلات جسمي شده است. با توجه به اهميت پيشگيري و كنترل مشكلات روان‌شناختي در افراد مواجهه‌يافته، مطالعه حاضر با هدف بررسي ميزان استرس ادراك‌شده كاركنان درماني و غيردرماني در مواجهه با همه‌گيري بيماري كوويد ۱۹ انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي كه در فروردين ۱۳۹۹ انجام گرفت، ۵۲۸ نفر از كاركنان درماني و غيردرماني با روش نمونه‌گيري در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه جمعيت‌شناختي و مقياس استرس ادراك‌شده ده‌سؤالي كوهن بود كه به صورت آنلاين از طريق تلفن همراه ارسال شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ و با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي (آزمون‌هاي ناپارامتري من‌ويتني يو و كروسكال‌واليس) تحليل شدند. يافته ها: ۹۰/۲ درصد افراد، استرس شغلي متوسط و ۴/۲ درصد استرس شديد داشتند.ميزان استرس در دانشجويان نسبت به شاغلين رسمي و قراردادي بيشتر بود. همچنين زنان نسبت به مردان، افرادي با مصرف دارو نسبت به افراد بدون مصرف دارو و افراد با مشاغل درماني نسبت به مشاغل غيردرماني، ميزان استرس بيشتري داشتند. نتيجه گيري: گروه‌هاي آسيب‌پذير جامعه مثل زنان، دانشجويان و كاركنان مشاغل بهداشتي درماني در بحران كوويد ۱۹ به پيشگيري و مراقبت بيشتري نياز دارند كه بايد به مرور راهبردهاي مقابله‌اي مؤثر و مديريت اپيدمي بيماري، دسترسي به منابع درماني و سيستم خدمات رواني براي اين قشر، تقويت شود. همچنين برنامه‌ريزي راهبردهاي ملي و كمك‌هاي اوليه در بحران‌ها از طريق تله‌مديسين و خدمات آَنلاين مورد توجه قرار گيرد.