ارزيابي اثر اسيد آسكوربيك و اسيد جاسمونيك بر برخي صفات مورفو فيزيولوژيك ژنوتيپ‌هاي گلرنگ تحت تيمارهاي كم آبياري

به منظور بررسي تيمار هاي كم آبياري و محلول پاشي با اسيد جاسمونيك و اسيد آسكوربيك بر برخي صفات مورفوفيزيولوژيك ژنوتيپ هاي گلرنگ آزمايشي به صورت اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه شهركرد، طي دو سال 1395-1396 انجام شد. در اين آزمايش سه سطح آبياري )100، 75 و 50 درصد نياز آبياري گلرنگ) به عنوان فاكتور اصلي و سه ژنوتيپ گلرنگ )محلي اصفهان، فرامان و سينا) و محلول پاشي با سه سطح شامل (غلظت صفر، محلول پاشي با اسيد جاسمونيك با غلظت 0.5 ميلي مولار و محلول پاشي با اسيد آسكوربيك با غلظت 20 ميلي مولار) به عنوان فاكتور فرعي انتخاب شدند. نتايج نشان داد كه بيشترين محتواي نسبي آب برگ، كلروفيل، شاخص سطح برگ، عملكرد دانه، درصد روغن و عملكرد روغن مربوط به ژنوتيپ سينا و تيمار آبياري 100 درصد نياز آبياري گلرنگ و كمترين ميزان اين صفات مربوط به ژنوتيپ محلي اصفهان و تيمار آبياري 50 درصد نياز آبي گلرنگ بود. برهمكنش ژنوتيپ × محلول پاشي و تنش كم آبياري در محلول پاشي تنها بر عملكرد روغن و كلروفيل a معني دار شد. محلول پاشي با اسيد جاسمونيك و اسيد آسكوربيك نيز موجب افزايش كليه صفات در مقايسه با تيمار بدون محلول پاشي شد. نتايج نشان داد كه تفاوت هاي موجود در بين ژنوتيپ ها و همچنين تأثير اين محلول پاشي ها جهت افزايش ميزان صفات مورد بررسي مي تواند در انتخاب ژنوتيپ ها و تركيبات مناسب جهت كاهش اثرات نامطلوب تنش كم آبي به منظور دستيابي به افزايش توليد از آن ها استفاده كرد.