تأثير ارتفاع از سطح دريا و فصل بر خصوصيات فيزيولوژيكي برگ گونه بلوط ايراني (Quercus brantii Lindl.) در جنگل هاي زاگرس (مطالعه موردي: ايلام)

فهم تغيير در ويژگي‌هاي برگ متأثر از تغييرات اقليم و ارتفاع استراتژي سازگاري گياهان را تبيين مي‌كند. اين تغييرات پاسخ آنها به تغيير در آينده را پيش بيني خواهد كرد. گونه بلوط ايراني از پراكنش زياد در جنگل هاي زاگرس برخوردار مي‌باشد. هدف از انجام اين تحقيق، مطالعه تغيير در ويژگي‌هاي فيزيولوژي برگ درخت بلوط ايراني متأثر از تغييرات اندك در ارتفاع از سطح دريا و فصول رويش بهار و پاييز در منطقه گچان استان ايلام مي‌باشد. براي اين منظور، صفات فيزيولوژي برگ در سه جمعيت بلوط ايراني در دامنه ارتفاعي نزديك به هم 1640متر، 1821 متر، و 1900 متر از سطح دريا در طول يك شيب ارتفاعي يكسان بررسي شدند. در هر توده، پنج پايه دانه زاد با قطر و ويژگي‌هاي تقريبا يكسان انتخاب شدند. از قسمت بيروني و ميانه تاج هر پايه برگ‌ها جمع آوري گرديد. برگ‌ها با هم آميخته و سپس به طور تصادفي 20 برگ جدا و از نظر خصوصيات فيزيولوژي مورد بررسي قرار گرفتند. بر طبق نتايج، بيشترين ميزان صفات نشت الكتروليت، كلروفيل a و كلروفيل T به ترتيب با31.81%، 15.57 (Mg/g FW) و 20.72 (Mg/g FW) در فصل پاييز و طبقه ارتفاعي پايين، بيشترين ميزان صفات رطوبت نسبي و آنزيم پراكسيداز به ترتيب با 30.15% ، 0.17 (1FW 1g^-1min^-1 μmol) در فصل بهار و طبقه ارتفاعي پايين، بيشترين ميزان صفات pH، كربوهيدرات و آنزيم كاتالاز به ترتيب با 5.12، 0.09 ( μg/g FW)، 0.70 (FW1 1g^-1min^- 1 μmol^-) در فصل پاييز و طبقه ارتفاعي بالا و بيشترين ميزان صفت پرولين با 0.34 ( μmol/gFW) در فصل بهار و در طبقه ارتفاعي ميانه مشاهده شد. به طور كلي، نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه خصوصيات فيزيولوژيكي برگ بلوط ايراني متاثر از شرايط محيطي، با تغييرات اندك در ارتفاع از سطح دريا و همچنين تغييرات فصول تغيير مي‌كند.