تاثير اسيد آسكوربيك بر پاسخ‌هاي فيزيولوژيك و بيوشيميايي آهار (Zinnia elegans L.) تحت شدت‌هاي متفاوت نور

نور يكي از مهم‌ترين عوامل مؤثر بر رشد گياه است كه با تغييرات در تابش، بر رشد، مورفولوژي، آناتومي و جنبه هاي مختلف فيزيولوژي و بيوشيميايي سلولي اثر مي گذارد. بنابراين رشد مطلوب گياه نيازمند يك شدت نور مناسب است. هدف از اين پژوهش بررسي اثر شدت هاي متفاوت نور و غلظت هاي اسيد آسكوربيك بر برخي ويژگي هاي فيزيولوژيكي و بيوشيميايي گل آهار بود. آزمايش به صورت كرت خرده شده در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام شد. شدت نور با سه سطح 600، 1200 و 1800 ميكرومول بر مترمربع بر ثانيه به‌عنوان عامل اصلي با استفاده از پوشش ساران و محلول پاشي هفتگي اسيد آسكوربيك با سه غلظت صفر، 1 و 2 ميلي مولار به‌عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شد. نتايج تجزيه واريانس داده ها نشان داد كه شدت نور بر رنگيزه هاي فتوسنتزي، فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيداني و ويژگي هاي روزنه اي به جز ويژگي عرض سلول محافظ روزنه تأثير معني داري داشت. با افزايش شدت نور، مقدار پرولين، فعاليت آنزيم هاي كاتالاز و آسكوربات پراكسيداز افزايش يافت. كاهش شدت نور موجب افزايش كلروفيل a، كلروفيل b، كارتنوئيد، كلروفيل كل و فعاليت آنزيم پراكسيداز شد. با افزايش شدت نور، تراكم و شاخص روزنه اي نيز افزايش يافت، به طوري‌كه تراكم روزنه اي در شدت نور 1800 ميكرومول بر مترمربع بر ثانيه دو برابر شدت نور 600 ميكرومول بر مترمربع بر ثانيه بود. علاوه بر اين محلول پاشي اسيد آسكوربيك باعث افزايش تراكم روزنه اي، طول سلول هاي محافظ روزنه‌اي و فعاليت آنزيم آسكوربات پراكسيداز و كاهش مقدار پرولين و فعاليت آنزيم هاي كاتالاز و پراكسيداز شد. به‌طوركلي نتايج نشان داد كه افزايش شدت نور با كاهش كلروفيل و افزايش مقدار پرولين، فعاليت آنزيم هاي كاتالاز و آسكوربات پراكسيداز باعث ايجاد تنش در آهار شده و كاربرد هفتگي اسيد آسكوربيك باعث كاهش اثرات تنش شد.