مهار تنش خشكي با استفاده از اسيد فوليك در كشت درون شيشه‌اي كنتاكي بلوگرس (Poa pratensis L.)

با توجه به نياز آبي زياد چمن در مراحل رشدي و محدوديت منابع آبياري، يافتن راه كاري مناسب براي كاهش نياز آبي چمن ها به عنوان گياهان پوششي مورد استفاده در فضاي سبز از اهميت بالايي برخوردار است. هدف اين مطالعه، بررسي تأثير 2,4,5-T بر القاي كالوس از ريزنمونه هيپوكتيل در كنتاكي بلوگرس، القاي تنش خشكي درون شيشه اي با استفاده از پلي اتيلن گليكول و ارزيابي تحمل به تنش با كاربرد اسيد فوليك در شرايط درون شيشه اي در چمن كنتاكي بلوگرس بود. در آزمايش اول تأثير 2,4,5-T در غلظت هاي 0.5، 1 و 2 ميلي گرم بر ليتر در تركيب با دو غلظت صفر و 0.1 ميلي گرم BA بر ليتر بررسي شد و در غلظت 0.5 ميلي گرم بر ليتر 2,4,5-T به تنهايي بيش ترين درصد كالوس زايي مشاهده شد. در آزمايش دوم جهت القاي تنش خشكي در كالوس ها از غلظت هاي صفر،0/005-، 0/007-، 0/010-، 0/016-، 0/02- بارPEG استفاده شد. نتايج نشان داد كه افزايش غلظت PEG سبب كاهش شاخص هاي رشدي در كالوس شد به طوري كه در غلظت 3 و 4 درصد كم ترين ميزان صفات اندازه گيري شده كالوس مشاهده شد. در آزمايش سوم و چهارم، اسيد فوليك با هدف مهار تنش خشكي حاصل از PEG در دو مرحله كالوس و گياهان باززا شده از كالوس مورد بررسي شد. نتايج آزمايش سوم نشان داد كه استفاده از اسيد فوليك در محيط كشت MS، در غلظت هاي 0.5 و 1 ميلي گرم بر ليتر سبب كاهش ويژگي هاي رشدي كالوس و افزايش ميزان قند محلول نسبت شد. در آزمايش چهارم نتايج كاهش صفات اندازه گيري شده گياهان باززايي شده در 4 درصد PEG را نشان داد. بيش ترين ميزان قندهاي محلول گياهان باززايي شده در تيمار 1 ميلي گرم بر ليتر اسيد فوليك در تركيب با صفر درصد PEG مشاهده شد.بيشترين ميزان قند محلول گياهان باززايي شده در تيمار 1 ميليگرم در ليتر فوليك اسيد در در شرايط عدم وجود PEGمشاهده شد. در آزمايش سوم و چهارم اسيد فوليك بر كنترل تنش اسمزي اثري نداشت.