تاثير آبياري تكميلي و تلقيح بذر با كودهاي زيستي بر عملكرد و برخي صفات فيزيولوژيك گندم ديم رقم رصد

به منظور بررسي تاثير آبياري تكميلي و تلقيح بذر با كودهاي زيستي بر عملكرد و برخي صفات فيزيولوژيك گندم ديم رقم رصد، آزمايش فاكتوريلي در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در ايستگاه تحقيقات جهاد كشاورزي اردبيل در سال 1395 اجرا شد. فاكتورهاي آزمايشي شامل آبياري تكميلي در سه سطح، يك آبياري در مرحله چكمه اي شدن (I1)، يك آبياري در مرحله سنبله دهي (I2) و عدم آبياري يا كشت ديم (I3) و كودهاي زيستي در چهار سطح بدون كاربرد كودهاي زيستي به عنوان شاهد (B1)، تلقيح بذر با آزوسپريليوم (B2)، كاربرد ميكوريزا (B3)، كاربرد توام ميكوريز و آزوسپريليوم (B4) بودند. مقايسه ميانگين ها نشان داد كه انجام يك آبياري در مرحله چكمه اي شدن و سنبله دهي و كاربرد توام ميكوريز با آزوسپريليوم، عملكرد دانه را به ترتيب 35.27 و 28.9 درصد در مقايسه با عدم كاربرد كوهاي زيستي تحت شرايط ديم افزايش داد. كاربرد توام آزوسپريليوم و ميكوريز و يك آبياري در مرحله چكمه اي شدن، فلورسانس حداكثر (Fm)، فلورسانس متغير (Fv)، شاخص كلروفيل و محتواي نسبي آب برگ پرچم را در مقايسه با عدم كاربرد كودهاي زيستي تحت شرايط ديم افزايش داد. شرايط ديم موجب افزايش هدايت الكتريكي و فلورسانس حداقل (F0) شد.