اثرات دگرآسيبي بقاياي كينوا (Chenopodium quinoa willd) بر نشت الكتروليت ها‌، محتواي بيوشيميايي، آنتي‌اكسيداني و رنگيزه هاي فتوسنتزي گندم (Triticum aestivum L.)

گونه‌هاي مختلف خانواده اسفناجيان (Chenopodium) به‌واسطه دارا بودن تركيبات فعال ترپني و فنولي اثرات دگرآسيبي دارند. كينوا يكي از گياهان متعلق به اين خانواده است كه محتواي مواد فنولي در قسمت‌هاي مختلف آن بسيار بالاست و مي‌تواند داراي اين ويژگي باشد. به همين ‌منظور اثر دگرآسيبي عصاره آبي بقاياي اين گياه بر نشت الكتروليت‌ها ، محتواي بيوشيميايي، آنتي‌اكسيداني و رنگيزه‌هاي فتوسنتزي گياهچه گندم نان مورد ارزيابي قرار گرفت. اين پژوهش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي در چهار تكرار به اجرا در آمد. عصاره آبي اندام‌هاي گل‌آذين، برگ، ساقه و ريشه گياه كينوا در غلظت‌هاي صفر (شاهد)، 5، 25، 50، 75 و 100 درصد عوامل آزمايشي بودند. صفات مورد مطالعه شامل ميزان نشت الكتروليت ها، غلظت مالون‌دي‌آلدئيد، محتواي كلروفيل a، b و كل، كاروتنوئيد، پروتئين، آنتوسيانين، سوپراكسيددسموتاز، پراكسيداز و كاتالاز كل گياه چه گندم بود. نتايج اين پژوهش نشان داد كه اثر نوع اندام بر تمامي صفات مورد مطالعه به‌جز پروتئين كل معني‌دار بود. همچنين غلظت عصاره و برهم‌كنش نوع اندام و غلظت عصاره بر تمامي صفات اثر معني‌داري داشت. غلظت‌هاي بالاي عصاره اندام‌هاي مختلف باعث افزايش نشت الكتروليت‌ و مالون‌دي‌آلدئيد شد. همچنين محتواي آنتوسيانين، سوپراكسيددسموتاز، پراكسيداز و كاتالاز افزايش يافت. در اين آزمايش محتواي كلروفيل a (58 درصد)، كلروفيل b (68 درصد)، كلروفيل كل (67 درصد)، كاروتنوئيد (62 درصد) و پروتئين (10 درصد) تحت تأثير عصاره اندام‌هاي كينوا كاهش يافتند. لازم به ذكر است كه اثر غلظت‌هاي پايين عصاره بر ميزان نشت الكتروليت‌ها و كلروفيل a مثبت ارزيابي شد اما اثر غلظت‌هاي بالا منفي بود.