تاثير محلول‌پاشي متيل جاسمونات، سالسيليك اسيد، روي و بور بر ويژگي‌هاي كمي و كيفي گل محمدي (Rosa damascena Mill)

به‌منظور بررسي تأثير هورمون‌هاي متيل‌جاسمونات و سالسيليك‌اسيد و عناصر روي و بور بر ويژگي‌هاي كمي و كيفي گل محمدي (Rosa damascena Mill)، آزمايشي به‌صورت طرح بلوك كامل تصادفي شامل 11 تيمار و در 4 تكرار در شهرستان جهرم استان فارس انجام شد. در اين آزمايش غلظت‌هاي مختلف متيل‌جاسمونات و سالسيليك‌اسيد (0.5، 1 و 2 ميلي مولار) و غلظت‌هاي مختلف روي و بور (1 و 2 در هزار) يك ماه قبل از برداشت گل محمدي در دو مرحله (به فاصله ده روز از يكديگر) محلول‌پاشي گرديد. بوته‌هاي شاهد با آب مقطر محلول‌پاشي شدند. در زمان برداشت گل، صفات مختلف مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي بوته‌ها مورد ارزيابي قرار گرفتند. بر‌‌‌‌‌اساس نتايج به‌دست آمده متيل‌جاسمونات (0.5 و 1 ميلي‌مولار)، روي و بور يك در هزار باعث افزايش ارتفاع بوته‌ها شدند. تيمارهاي متيل‌جاسمونات و روي در هر دو سطح و يك ميلي‌مولار سالسيليك‌اسيد باعث افزايش وزن تر گلبرگ شدند. بر‌‌‌‌‌اساس نتايج به‌دست آمده تيمار سالسيليك‌اسيد (1 و 2 ميلي مولار)، متيل‌جاسمونات (0.5 و 1 ميلي مولار) و روي يك در هزار باعث افزايش ميزان ماده محلول جامد گلبرگ شدند. بيشترين كلروفيل در تيمار بور 1 در هزار مشاهده شد. همچنين، تيمار بور (1 و 2 در هزار)، روي دو در هزار و متيل‌جاسمونات يك ميلي‌مولار باعث افزايش كلروفيل برگ شدند. كارتنوئيد گلبرگ نيز تحت تأثير تيمارهاي مختلف روي، بور و كمترين غلظت سالسيليك‌اسيد (0.5 ميلي مولار) و متيل‌جاسمونات (0.5 ميلي مولار) قرار گرفت. افزايش غلظت روي و سالسيليك‌اسيد به طور معني‌دار باعث كاهش مقدار فنول گل شد. به طور كلي، تيمار متيل‌جاسمونات به‌دليل تأثير بيشتري كه در اكثر صفات مورد مطالعه داشت در مقايسه با ساير تيمارها برتري داشت. بنابراين استفاده از اين تيمار در باغ‌هاي گل محمدي، توصيه مي‌شود.