تأثير تمرينات فعال كتف بر درد، ناتواني، دامنه حركتي گردن و راستاي كتف افراد داراي گردن‌درد مزمن: كارآزمايي باليني تصادفي

سابقه و هدف: تغيير پاسچر كتف و الگوهاي فراخواني عضلات ناحيه سرويكوبراكيال به‌عنوان ريسك فاكتورهاي بالقوه‌اي براي گردن‌درد ذكر شده است. تغيير در راستاي كتف در طي اختلالات آن مي‌تواند از طريق تغيير تنش عضلات آگزيلااسكاپولار به‌طور بالقوه بر بيومكانيك ستون فقرات گردني اثر بگذارد. بنابراين هدف از اين تحقيق، بررسي تأثير تمرينات فعال كتف بر درد، ناتواني، دامنه حركتي گردن و راستاي كتف افراد داراي گردن‌درد مزمن بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني، 24 فرد واجد شرايط به‌صورت دردسترس انتخاب و به‌طور تصادفي به دو گروه مساوي 12نفره (گروه تمرينات فعال كتف و گروه كنترل)، تقسيم شدند. درد، ناتواني، دامنه حركتي گردن و شاخص چرخش بالايي كتف، قبل و بعد از مداخلات با رويه يكسان به‌ترتيب توسط مقياس بصري درد، پرسشنامه شاخص ناتواني گردن، دستگاه MyoMotion 3D و كاليپر اندازه‌گيري شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون واريانس همراه با اندازه‌گيري مكرر و نيز آزمون تي زوجي در SPSS نسخه 19، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: كاهش معني‌داري در درد (0/001=P) و ناتواني (0/001=P) و نيز افزايش معني‌داري در دامنه حركتي گردن (0/001=P) و شاخص چرخش بالايي كتف (0/027=P) در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل مشاهده شد. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين مطالعه، اين فرضيه را تأييد مي‌كند كه بازگرداندن وضعيت كتف به حالت نرمال و تمركز تمرينات بر آن ممكن است باعث كاهش درد، ناتواني و افزايش دامنه حركتي در افراد داراي گردن‌درد مزمن شود.