اثر والپروئيك اسيد بر بيان ژن‌هاي مسير خارجي (DR4, DR5, FAS, FAS-L, TRAIL) و مسير داخلي آپوپتوز (BAX, BAK and APAF1, Bcl-2, and Bcl-xL)، ميزان زنده بودن سلول و آپوپتوز سلولي در سرطان كبد رده سلولي PLC/PRF5

سابقه و هدف: استيلاسيون و دِاستيلاسيون هيستون، نقش مهمي در نسخه‌برداري و بيان ژن بازي مي‌كنند. وضعيت استيلاسيون پروتئين‌هاي هيستوني و غيرهيستوني به‌وسيله آنزيم‌هاي هيستون استيل ترانس فراز (histone acetyltransferases, HATs) و هيستون دِاستيلاز (histone deacetylases, HDACs) تعيين مي‌شود. مهاركننده‌هاي آنزيم‌هاي هيستون دِاستيلاز، اثرات مولكولي و خارج سلولي مختلفي القا مي‌كنند كه منجر به ايفاي نقش ضدسرطاني آن‌ها مي‌شود. اين تحقيق به منظور بررسي اثر داروي والپروئيك اسيد بر بيان ژن‌هاي مسير خارجي و مسير داخلي آپوپتوز، ميزان زنده بودن سلول و آپوپتوز در سرطان كبد رده سلولي PLC/PRF5 طراحي شد. مواد و روش‌ها: سلول‌هاي سرطاني كبد رده PLC/PRF5 كشت داده شدند و پس از اين‌كه هم‌پوشاني سلول‌ها به حدود 80 درصد رسيد، سلول‌ها با تريپسين جمع‌آوري گريدند و پس از شستشو، در پليت با غلظت 105 × 3 كشت داده شدند. پس از 24 ساعت، محيط كشت با محيط حاوي داروي والپروئيك اسيد تيمار شدند (گروه كنترل فقط DMSO دريافت كردند). 24، 48 و 72 ساعت پس از تيماركردن، به منظور تعيين ميزان زنده بودن سلول، سلول‌هاي آپوپتوتيك و بيان ژن، به‌ترتيب تكنيك‌هاي MTT، فلوسيتومتري و Realtime انجام شد. نتايج: والپروئيك اسيد به‌طور معني‌داري باعث مهار رشد سلولي، القاي آپوپتوز، كاهش بيان ژن‌هاي Bcl2, and BclxL و افزايش بيان ژن‌هاي DR4, DR5, FAS, FASL, TRAIL, BAX, BAK and APAF1 گرديد. نتيجه‌گيري: به‌نظر مي‌رسد والپروئيك اسيد نقش آپوپتوزي خود را از طريق مسيرهاي آپوپتوزي داخلي و خارجي در سرطان كبد ايفا مي‌كند.