مقايسه مؤلفه‌هاي هيجاني، خستگي مزمن و كيفيت خواب در بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد و افراد سالم

سابقه و هدف: آرتريت روماتوئيد، يك بيماري التهابي با درگيري مفاصل كوچك و بزرگ مي‌باشد. اين بيماري علاوه‌بر مشكلات فيزيكي و ناتواني‌هاي جسمي، پيامدهاي اجتماعي و روان‌شناختي مانند افسردگي، اضطراب و فقدان يك زندگي هدفمند را به‌دنبال دارد. هدف از انجام اين پژوهش، مقايسه مؤلفه‌هاي هيجاني، خستگي مزمن و كيفيت خواب در افراد سالم و بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مورد شاهدي، تعداد 40 نفر از بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد مراجعه‌كننده به مطب متخصصان روماتولوژي شهرستان كاشان و 40 نفر از افراد سالم به شيوه هدفمند انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش، شامل پرسشنامه‌هاي اضطراب، استرس، افسردگي (depression Anxiety Stress Scale)، خستگي مزمن (Chronic Fatigue Scale) و كيفيت خواب پيتزبورگ Pittsburg Sleep quality index)) بود. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و با آزمون‌هاي يومن ويتني و T مستقل انجام شد. نتايج: ميزان مؤلفه‌هاي هيجاني و خستگي مزمن در گروه آرتريت روماتوئيد به‌طور معني‌داري بيشتر از گروه سالم (P 0.001) و همچنين گروه آرتريت روماتوئيد نسبت به گروه سالم از كيفيت خواب پايين‌تري (نمره بالاتر) برخوردار بود (P 0.001). نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي مطالعه حاضر مي‌توان گفت كه ميزان اضطراب، افسردگي، استرس و خستگي مزمن بيماران آرتريت روماتوئيد بالاست و همچنين از كيفيت خواب پاييني برخوردار هستند. با عنايت به اين‌كه بسياري از دردهاي مفصلي ممكن است در اين بيماران منشأ غيرارگانيك داشته باشد، توصيه مي‌شود به جنبه‌هاي روان‌شناختي در اين بيماران و درمان آن‌ها بيشتر توجه شود.