بررسي كاركردهاي كاروانسراهاي ايراني با رويكردي منظرين

توسعۀ‌ راه‌ها از جمله ضروريات توسعۀ اقتصادي در هر دوران تاريخي بوده است. در روزگار قديم به دلايل مختلف از جمله گستردگي كشور ايران و نياز به برقراري ارتباط ميان شهرهاي مختلف، كاروانسراها ايجاد شده‌اند. بناهايي كه در طول زمان به دلايل مختلفي مورد توجه قرار گرفته‌اند. اين بناها علاوه بر آنكه براي استراحت كاروان‌ها و مسافران در بين راه و مبادلۀ كالا در درون شهر ايجاد مي‌شدند، كاركردهاي مهم ديگري نيز داشتند. اين مقاله با هدف بررسي كاركردهاي كاروانسرا به منظور بررسي امكان تبديل آن به يك منظر تاريخي مورد استفاده در گردشگري منظر و به روش توصيفيتحليلي انجام شده است. روش گردآوري اطلاعات از طريق مطالعات اسنادي و كتابخانه‌اي و از طريق بررسي مجلات و مقالات معتبر و كتب تاريخي در خصوص كاروانسرا انجام شده است. در اين تحليل با نگاه منظرين به موضوع، كاركردهاي كاروانسرا مشخص‌شده و كاركردها به 11 دسته‌ اصلي تقسيم شده‌اند. با تحليل اين كاركردها به نظر مي‌رسد كاروانسراها با همسان‌سازي عملكردي خود در دوره‌هاي زماني مختلف، توانسته‌اند جايگاه خاصي در فرايندهاي اقتصادي فرهنگي تجاري داشته باشند. روايت منظرين اين كاركردها ظرفيت مناسبي براي ايجاد يك منظر و مقصد گردشگري ارائه مي‌كند.