برخي نكات فني در اندازه‌گيري رسوب در خروجي حوزه‌‌‌‌‌‌‎‏‌هاي آبخيز كوچك

اندازه‌گيري و ارزيابي داده‌هاي فرسايش خاك و توليد رسوب در مقياس‌هاي زماني و مكاني مختلف، به‌منظور پيشرفت دانش فرسايش خاك، ارزيابي مدل‌ها و طراحي آزمايش‌هاي فرسايش خاك حياتي است. تغييرات زماني بسيار زياد فرسايش و رسوبدهي به ويژه در آبخيزهاي كوچك، لحاظ تمهيدات فني ويژه در اندازه گيري آن ها را ضروري مي سازد به‌طوري كه بتوان داده هاي مورد نظر را به درستي ثبت كرد. در اين راستا، مقاله حاضر با هدف تبيين نكات فني و ملاحظات در اندازه‌گيري رسوب‌دهي حوزه‌هاي آبخيز تحقيقاتي كوچك طرح‌ريزي شده است. بررسي سوابق موجود دلالت بر نقش رويدادهاي حداكثر در رسوبدهي حوزه‌هاي آبخيز دارد. به‌گونه‌اي‌ كه يك واقعه حداكثري (با دوره بازگشت بالا) به‌تنهايي مي‌تواند ميانگين داده‌ها را تغيير دهد. بنابراين برايرسيدنبهيكميانگينقابلاعتماداز رسوب‌دهيدرشرايططبيعي،جمع آوريداده هايطولاني مدت ضرورتدارد. براي اندازه گيري رسوب معلق ابتدا نمونه بردار مخصوص رسوب معلق از جريان هاي موقتي مشتمل بر دو نوع ساده و خودكار، و تقسيم كننده جريان معرفي شده است. سپس ضرورت ساخت مخازن بتني و بندهاي رسوبگير در خروجي آبخيزهاي آزمايشي تبيين و روش هاي مختلف رسوب سنجي براي اندازه گيري بار كل (مجموع بار كف و معلق) تشريح شده اند.