تأثيرتوانمندسازي روانشناختي برموفقيت كارراهه كاركنان: تبيين نقش ميانجي حمايت سازماني ادراك شده

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي تأثيرتوانمندسازي روانشناختي بر موفقيت كارراهه كاركنان: تبيين نقش ميانجي حمايت سازماني ادراك شده مي باشد. جامعه آماري پژوهش كاركنان ستاد مركزي سازمان آموزش فني وحرفه اي كشور در شهر تهران بوده اند كه تعداد222 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده و براساس فرمول كوكران انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه موفقيت كارراهه گرينهاوس (1990)، پرسشنامه حمايت سازماني ادراك شده آيزنبرگر و همكارانش (1986) و پرسشنامه توانمندسازي روانشناختي اسپريتزر(1995) و وتن وكمرون(2011) بوده اند. پايايي پرسشنامه به روش آلفاي كرونباخ و با استفاده از نرم افزارSPSS20 93/0 محاسبه شده است. جهت آزمون فرضيه هاي پژوهش از تكنيك مدل معادلات ساختاري با استفاده ازنرم افزار LISREL8/5 استفاده شد. نتايج نشان داد كه توانمندسازي روانشناختي، بر موفقيت كارراهه كاركنان تأثير مستقيم و معناداري دارد و حمايت سازماني ادراك شده، بر موفقيت كارراهه كاركنان تأثير مستقيم و معناداري دارد. از سوي ديگر توانمندسازي روانشناختي كاركنان از طريق حمايت سازماني ادراك شده بر موفقيت كارراهه تأثير گذار است. همچنين نتايج آزمون فريدمن نشان مي دهد كه عوامل مرتبط با توانمندسازي كاركنان رتبه هاي يكساني ندارند و بالاترين رتبه مربوط به احساس شايستگي و كمترين رتبه مربوط به احساس اطمينان مي باشد.