نقش ميانجي اشتياق شغلي در رابطه بين شايستگي هاي مربي گري و تعهد سازماني: شواهدي از يك بانك خصوصي

علاقه به مربي گري در ميان سازمان ها در حال رشد است. اين موضوع توسط تعداد زيادي از رهبران و مديران شركت ها در رويدادهاي مختلف مربي گري ثابت شده است. به‌رغم اين علاقه رو به رشد، هنوز مربي گري به‌طور گسترده اي گسترش نيافته و مفهوم مربي گري به‌طور كامل شناخته نشده است. مطالعه حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي اشتياق شغلي در رابطه بين شايستگي هاي مربي گري و تعهدي سازماني با شواهدي از يك بانك خصوصي انجام گرفت. مطالعه حاضر از نظر هدف كاربردي، از نظر شيوه جمع آوري داده ها توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش را كاركنان شعب بانك‌هاي خصوصي در سال 99 تشكيل داده اند. 250 نفر به شيوه نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب گرديد. 230 پرسشنامه براي تحليل مورد استفاده قرار گرفت. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه استاندارد بود. جهت بررسي روايي و پايايي ابزارهاي اندازه‌گيري به روايي محتوايي و نتايج مدل اندازه گيري استناد شد كه نتايج روايي و پايايي پرسشنامه ها تأييد شد. براي تحليل داده ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري با كمك نرم‌افزار3  Smart PLS استفاده شد. نتايج آزمون فرضيات نشان داد: اشتياق شغلي در رابطه بين شايستگي هاي مربي گري و تعهد سازماني نقش ميانجي دارد. شايستگي مربي گري بر تعهد سازماني تأثير دارد. اشتياق شغلي بر تعهد سازماني تأثير دارد. شايستگي مربي گري بر اشتياق شغلي تأثير دارد.