رابطه جرئت ورزي و ابرازگري هيجاني و رضايت زناشويي با ميانجي‌گري كيفيت زندگي در زنان ورزشكار و غير ورزشكار

رضايت زناشويي سازه اي مهم و داراي ساختاري چندبعدي است كه در حفظ و استحكام بنيان خانواده نقش مهمي دارد و از عوامل مختلفي اثر مي‌پذيرد. پژوهش حاضر باهدف پيش‌بيني رضايت زناشويي براساس جرئت ورزي و ابرازگري هيجاني با توجه به نقش واسطه اي كيفيت زندگي در زنان ورزشكار و غير ورزشكار انجام شد. اين مطالعه از نوع پژوهش توصيفيهمبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه زنان متأهل ورزشكار و غير ورزشكار ساكن شهر تهران بود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس تعداد 200 نفر از آن ها (هر گروه 100 نفر) انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسش‌نامه هاي رضايت زناشويي انريچ (1989)، كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (1996)، جرئت ورزي گمبريل و ريچي (1975) و ابرازگري هيجاني كينگ و امونز (1990) بود. اطلاعات گردآوري‌شده به كمك شاخص‌هاي آمار توصيفي و استنباطي و با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS22 و AMOS مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌هاي حاصل از تحليل مسير نشان داد كه مدل مورد نظر، داراي برازش مناسبي است و كيفيت زندگي نقش واسطه‌اي بين جرئت ورزي و ابرازگري هيجاني با رضايت زناشويي دارد. همچنين رضايت زناشويي زنان ورزشكار به‌طور معناداري بيشتر از رضايت زناشويي زنان غير ورزشكار بود. نتايج پژوهش حاضر بيانگر اهميت متغيرهاي مرتبط با رضايت زناشويي و تأثير فعاليت هاي ورزشي بر روابط زناشويي زنان است.