امكان‌سنجي بومي‌سازي و موقعيتي‌سازي برنامه درسي در مدارس ابتدايي

هدف پژوهش حاضر‌ امكان‌سنجي بومي‏سازي و موقعيتي‏سازي برنامه‌ درسي در مدارس ابتدايي است. ‌روش پژوهش توصيفي از نوع پيمايشي بوده است.جامعه‌ آماري، شامل همه‌ معلمان، مديران و دانش‌آموزان پايه‌‌هاي چهارم، پنجم و ششم ابتدايي شهرستان بابلاست كه با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده 289 نفر معلم، 75 نفر مدير و 1108 نفر دانش آموز به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند.براي گردآوري داده‌ها، پرسشنامه‌ محقق‌ساخته بومي‏سازي و موقعيتي‌سازي برنامه‌ درسي ويژه مديران، معلمان و دانش‌آموزان به‌كار گرفته شد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات نيز روش‎هاي آمار توصيفي و آمار استنباطي (آزمون‌هاي رتبه‌هاي علامت‌دار تك‌نمونه‌اي، ويل كاكسون و يو‌مان ويتني) اجرا شد. نتايج نشان داد از ديدگاه معلمان و مديران بومي‌سازي و موقعيتي‌‌سازي برنامه‌ درسي در همه‌ ابعاد امكان‌پذير است. همچنين بين ديدگاه مديران و معلمان در دو بعد خط‌مشي‌ ‌و آگاهي معلمان از نقش‌شان، تفاوت معناداري وجود دارد. اما در سه بعد (اجرا و تلاش معلمان، محتوا و فعاليت يادگيري و چالش‌ها) تفاوت معناداري وجود ندارد. ‌بنابراين، براساس نتايج ضرورت ايجاد فرصت‌هاي موقعيتي‌سازي برنامه‌ درسي از سوي آموزش و پرورش به ويژه در مدارس ابتدايي بايد مورد توجه قرار گيرد؛ زيرا ايجاد فرصت‌هاي موقعيتي‌سازي مي‌تواند يادگيري و عملكرد دانش‌آموزان را تحت تأثير قرار دهد و به موفقيت تحصيلي آن‌ها كمك كند.