بررسي و مقايسه‌ ميزان فعاليت فيزيكي دانشجويان پسر و دختر شاغل به تحصيل در دانشگاه فرهنگيان در سال 1397

بي‌‌ترديد فعاليت بدني يكي از شاخص‌هاي مهم سلامت فردي و اجتماعي است و غفلت از آن آثار نامطلوبي در بهره‌وري دارد، از طرفي محدوديت فعاليت‌هاي فيزيكي با توجه به آموزه‌هاي فرهنگي و مذهبي در بانوان بيشتر نمود دارد. بنابراين، مطالعه‌ حاضر با هدف بررسي وضعيت فعاليت بدني بين دانشجويان فرهنگيان سراسر كشور ايران انجام گرفت و اثر تفاوت جنسيتي در بين دانشجويان دانشگاه فرهنگيان بررسي شد. پژوهش حاضر از نوع كاربردي بوده كه به روش پيمايش انجام گرفت و از نظر زماني به صورت مقطعي بوده است. مطالعه‌ حاضر از نوع مقطعي بود.جامعه‌ پژوهش دانشجويان دانشگاه فرهنگيان كل كشور بودند كه ابتدا به صورت كل‌شمار در نظر گرفته شدند. به منظور انجام پژوهش، ابتدا سامانه‌ كارنامه‌ سلامت طراحي شد و در 98 پرديس دانشگاه فرهنگيان و مركز آموزشي در سراسر كشور اجرا شد. در همين راستا، متغيرها در دو بخش اندازه‌گيري شده و در سامانه ثبت شد.اطلاعات ثبت‌شده 29115 دانشجو در سامانه‌ كارنامه‌ سلامت دانشجويان مطالعه شد. تنها 15 درصد دانشجويان، مطابق با توصيه‌ سازمان بهداشت جهاني هفت روز در هفته (هر بار حداقل ۳۰ دقيقه) فعاليت فيزيكي داشتند. دانشجويان پسر به طور معناداري فعال‌تر از دختران بودند. تفاوت معناداري در اين نسبت در بين گروه دختران و پسران مشاهده شد. ۱۱ درصد دختران و ۷ درصد پسران هيچ‌گونه فعاليت بدني در طول هفته نداشتند. براساس يافته‌ها، وضعيت ميزان فعاليت فيزيكي در بين دانشجويان دانشگاه فرهنگيان نامطلوب برآورد مي‌شود. اين وضعيت در جمعيت دختران بدتر بود.