آسيب‌شناسي كيفي آموزش زبان انگليسي در مدارس ايران

از آنجا كه زبان انگليسي، زبان علم است و ناآشنايي با آن به مشكلاتي در اين دهكده‌ جهاني منجر خواهد شد، فراگيري اين زبان يك ضرورت به حساب مي آيد. از اين رو، پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان موفقيت يا عدم موفقيت آموزش و پرورش ايران در آموزش زبان انگليسي به دانش آموزان مقاطع متوسطه‌ اول و دوم، بر مبناي روش حداكثر اختلاف، ضمن دعوت از 174 دبير زبان انگليسي در دو مصاحبه‌ نيمه ساختاريافته، كتب درسي اين مقاطع را تحليل كرده است. براي تحليل داده ها از نرم افزار MAXQDA استفاده شد. نتايج نشان داد عواملي مانند ايرانيزه‌كردن افراطي مطالب كتب درسي، ناظرنبودن كامل ارزشيابي پاياني بر اهداف آموزشي، تأخير در شروع آموزش، بي‌توجهي به پديده‌ دوزبانگي، مجرب‌نبودن برخي معلمان، كمبود تناسب بين زمان آموزش و حجم كتب زبان انگليسي، عدم برخورداري دوره هاي آموزشي ضمن خدمت معلمان از كيفيت و كميت لازم، علل اصلي ناكارآمدي مدارس در آموزش زبان انگليسي قلمداد مي‌شوند. نتايج اين پژوهش براي دبيران زبان انگليسي و به ويژه براي برنامه‌ريزان و كارگزارن درس زبان انگليسي بسيار مفيد است.