تحليل مباني مذهبي قيام هاي 1299 تا 1304ش. عراق و پيامدهاي آن در ايران

در مقاله حاضر مباني فقهي مخالفت مراجع با قيموميت انگلستان بر عراق را مورد بحث قرار گرفته و نسبت اين مباني با حوادث رويداده شده را در حد امكان بررسي شده است. در اين راستا قاعده نفي سبيل، حديث اعتلاء، بيعت شرط و مبحث احكام ثانويه به عنوان مباني جنبش مزبور به اختصار بررسي شده اند و بازتاب آن جنبش در تهران مورد بحث واقع شده است. مقاله تلاش كرده است با استفاده از روش توصيفيتحليلي بين قرارداد سايكسپيكو به عنوان زمينه جنبش با موافقت نامه سن رمو به مثابه تصميم نهائي قدرتهاي بزرگ ارتباط برقرار كند و نشان دهد هدف مقاله نشان دادن اين است كه موضوع انقلاب عراق در دوره بعد از جنگ اول جهاني، صرفاً امري سياسي نبود؛ بلكه از زمينه هاي فقهي برخودار بود كه همه مستند به سيره حضرت رسول و ائمه در تاريخ صدر اسلام بودند؛ در نتيجه جنبش هاي اسلامي بعدي هم بر همان مباني شكل گرفتند.