ارزيابي و تحليل جغرافيايي مؤلفه‌هاي اصلي اثرگذار بر پايداري اقتصاد شهري؛ مطالعه موردي شهرهاي چهارمحال و بختياري

اهداف: امروزه چالش‌هاي اقتصادي از مهم‌ترين موانع دستيابي به پايداري اقتصاد شهري در كشورهاي در حال توسعه محسوب مي‌شوند. اين پژوهش با هدف ارزيابي و تحليل جغرافيايي مولفه‌هاي موثر بر پايداري اقتصادي شهرهاي استان چهارمحال بختياري انجام شد. روش‌شناسي: اين پژوهش پيمايشي با استفاده از داده‌هاي ثانويه سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال ۱۳۹۵و آمارهاي موضوعي دستگاه‌هاي دولتي استان چهارمحال و بختياري در ۴۰ سكونتگاه شهري انجام شد. براي ارزيابي پايداري اقتصادي شهرها، ۱۷ شاخص عيني پايداري اقتصادي گزينش و با استفاده از روش‌هاي تحليل مؤلفه‌هاي اصلي، شاخص خودهمبستگي فضايي موران و روش درونيابي و زندهي معكوس فاصله مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ۳ مؤلفه اصلي (رفاه اقتصادي، پويايي اقتصادي و تنوع اقتصادي) با مجموع واريانس۶۰/۷% تبيين‌كننده همبستگي بين متغيرهاي پژوهش براي سنجش و ارزيابي پايداري اقتصاد شهري استان بود. خودهمبستگي فضايي موران با مقدار ۰/۰۳۱ بيانگر الگوي فضايي تصادفي پايداري اقتصاد شهري در سطح استان و معني‌دار ي روابط فضايي ۶ كانون شهري در مؤلفه رفاه اقتصادي، ۸ كانون شهري در مؤلفه پويايي اقتصادي، ۶ كانون شهري در مؤلفه تنوع اقتصادي و ۹ كانون شهري در شاخص تركيبي پايداري اقتصادي بود. نتيجه‌گيري: شهرهاي استان چهارمحال و بختياري در مؤلفه رفاه اقتصادي وضعيت نامناسبي دارند. وضعيت مناسبتر در هر سه مؤلفه اصلي و شاخص تركيبي پايداري اقتصادي در شهرهاي واقع در نيمه‌شرقي باالخص شهرهاي واقع در شهرستان‌هاي سامان، بروجن و شهركرد متمركز است.