تبيين نقش منابع رانتي در ساختار قدرت دولت بر اساس رويكرد ديالكتيكي شبكه هاي سياسي (مطالعه موردي: دولت بحرين)

يكي از جنبه هاي كليدي دولت ها مربوط به ساختار قدرت آنها مي باشد.دولت ها از نظر ساختار قدرت مانند يكديگر نيستند و از گستره مختلفي برخوردارند. ازجمله عوامل تاثيرگذار بر ساختار قدرت دولت ها مربوط به بهره مندي از منابع رانتي مي باشد.در اين خصوص يكي از نظرياتي كه دولت هاي برخوردار از منابع رانتي را تجزيه و تحليل نموده است،نظريه دولت رانتير است.تحقيقات موجود در اين نظريه از كاستي هايي مانند ضعف متدولوژي جهت تبيين نقش منابع رانتي بر ساختارقدرت دولت برخوردار مي باشد.لذا هدف اصلي اين مقاله تقويت دانش موجود درنظريه دولت رانتير ازطريق استفاده از يك رويكرد جديد يعني رويكرد ديالكتيكي شبكه هاي سياسي براي تبيين نقش منابع رانتي در ساختار قدرت دولت مي باشد.مطالعه موردي دولت رانتير بحرين مي باشد.سوال اصلي اين است كه منابع رانتي چه نقشي درساختار قدرت دولت بحرين بر اساس رويكرد ديالكتيكي شبكه هاي سياسي دارد؟رويكرد محقق تبييني است. چارچوب نظري مبتني بر رويكرد ديالكتيكي شبكه هاي سياسي است كه براي يافته هاي كيفي از ابزار اسنادي استفاده مي گردد و براي يافته هاي كمي در تحليل شبكه اي، از نرم افزار(SOCNETV) استفاده مي گردد.نتايج اين مقاله نشان مي دهدكه منابع رانتي نقش زيادي درايجاد مدل حاميمشتري درساختار قدرت دولت بحرين دارد.